نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بازی درمانی گروهی منجر به افزایش مهارت اجتماعی مناسب، اطمینان به خود و کاهش جسارت نامناسب، تکانه ای بودن و حسادت در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است. از این رو فرضیه دوم پژوهش مبنی بر اثربخشی بازی درمانی گروهی بر افزایش مهارت های اجتماعی و مولفه های آن در کودکان پیش دبستانی تایید می شود.
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
پیش درآمد
پس از گرد آوری مطالب نظری، جمع آوری داده ها وتجزیه و تحلیل مربوط به پژوهش حاضر، زمینه بحث و نتیجه گیری فراهم شده است. این فصل شامل بحث و نتیجه گیری، محدودیت هاو پیشنهاد های پژوهش است.
۵-۱- بحث و نتیجه گیری
اما با توجه به اهداف پژوهش که به تعیین اثر بخشی بازی درمانی گروهی بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه وافزایش مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی می باشد به اثبات فرضیه های زیر پرداخته می شود.
فرضیه اول پژوهش: بازی درمانی گروهی بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و مولفه های آن در کودکان پیش دبستانی موثر است.
با توجه به محاسبات انجام شده که در فصل ۴ آمده است. نشان داده شد که آموزش بازی درمانی گروهی بر متغیر پرخاشگری و مولفه های آن اثربخشی معناداری دارد. نتایج پژوهش فوق با نتایج ترابی و همکاران (۱۳۹۲)، خدیوی زندواصغری(۱۳۹۱)، رجب پور و همکاران (۱۳۹۱)، مهدویان و همکاران(۱۳۹۰)، امجدی(۱۳۸۵)، قادری، اصغری مقدم، شهیدی (۱۳۸۵)، جی یون شین(۲۰۱۲)هم خوانی دارد. به طوری که جی یون شین(۲۰۱۲) در تحقیقات خود به این نتیجه رسید که تاثیر بازی درمانی کوتاه مدت روی اضطراب و پرخاشگری کودکانی که زلزله چین را تجربه کرده اند تاثیر داشته و نتایج نشان دهنده کاهش چشم گیر میزان سطح اضطراب، پرخاشگری و احتمال خطر خودکشی بعد از بازی درمانی بوده است. ترابی و همکاران (۱۳۹۲)در پژوهشی به بررسی تاثیر بازی درمانی گروهی بر پرخاشگری کودکان پیش دبستانی شهر شیراز پرداختند. این پژوهش به صورت آزمایشی، با گروه آزمایش و کنترل همراه با پیش آزمون –پس آزمون و انتخاب تصادفی انجام شد. بدین منظور ۲۸ نفر از کودکان مقطع پیش دبستانی شهر شیراز پس از تکمیل پرسشنامه پرخاشگری پیش دبستانی توسط والدین انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت یک ماه تحت بازی درمانی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین میزان پرخاشگری گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. بدین معنی که پرخاشگری گروه آزمایش بعد از انجام بازی درمانی به طور معناداری پایین تر از گروه کنترل بود. خدیوی زند و اصغری (۱۳۹۱) در تحقیقات خود به بررسی تاثیر بازی درمانی گروهی بر پرخاشگری جهانی کودکان پیش دبستانی پرداختند و نتایج این پژوهش نشان داد که بازی درمانی گروهی موجب کاهش پرخاشگری جهانی کودکان در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل می شود. به عبارت دیگر بین پرخاشگری جهانی کودکان با حذف اثر پیش آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. رجب پور و همکاران(۱۳۹۱)در پژوهشی به بررسی اثربخشی گروه درمانی رابطه والد – کودک بر پرخاشگری کودکان پیش دبستانی پرداختند و نتایج نشان داد که گروه درمانی رابطه والد –کودک منجر به کاهش معنادار پرخاشگری فیزیکی –تهاجمی و کلامی –تهاجمی در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه می شود اما باعث کاهش معنادار پرخاشگری رابطه ای در پی جلسات درمان در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه نشد. مهدویان و همکاران(۱۳۹۰) در پژوهشی به بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رابطه کودک – والدبر کاهش پرخاشگری کودکان پیش دبستانی و شیوه های والدگری مادران پرداختند. تحلیل یافته ها بیانگر این نکته بود که کودکان مادران گروه آزمایش در مقایسه با کودکان مادران گروه کنترل در پرخاشگری کل و زیر مقیاس های پرخاشگری کلامی –تهاجمی، فیزیکی –تهاجمی و رابطه ی کاهش معنادار نشان دادند.
در تبیین این که چرا بازی درمانی گروهی بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و مولفه های آن اثر مثبت دارد می توان گفت که پرخاشگری در کودکان پیش دبستانی به دلیل ابراز استقلال و تک فرزندی در برخی از خانواده ها امری طبیعی است و یکی از مشکلات اساسی بین والدین و مربیان با کودکان می باشد، اهداف و اصول مورد توجه در بازی درمانی گروهی کاهش این پرخاشگری و بالا بردن کیفیت در روابط بین همسالان می باشد. از این رو در این روش جهت کاهش و کنترل پرخاشگری کودکان از بازیهای متنوع چون گل رس استفاده شد. زیرا کودکان می توانستند برای نشان دادن خشم و ناکامی به راحتی به گل رس بکوبند، آن را له کنند، به شدت گلوله کنند و به تکه های کوچکی تقسیم کنند، کودک می تواند با گل رس شخصیتهایی برای بازی بسازد، هم چنین استفاده از حیوان های اسباب بازی که نمایشگر حیوانات وحشی باشند در نشان دادن احساسات پرخاشگرانه بسیار موثر است. زیرا کودکان برای مثال به عروسک پدر شلیک نمی کنند بلکه به شیر جنگل شلیک می کنند و در انتها کودکان پرخاشگر از این که اجازه می یابند تا در اتاق بازی احساسات پرخاشگرانه خود را تخلیه کنند احساس رضایت می کنند و می توانند در جهت احساسات مثبت تری که نظر آنها را ارتقا می دهد گام بردارند. از آنجا که شلیک کردن، دفع کردن، ضربه زدن و به هم کوبیدن اسباب بازی ها نمادین هستند در اتاق بازی مجاز شمرده می شوند.
فرضیه دوم: بازی درمانی گروهی بر افزایش مهارت های اجتماعی و مولفه های آن در کودکان پیش دبستانی موثر است.
| برای دانلود متن کامل این فایل به سایت torsa.ir مراجعه نمایید. |