واردات موادمخدر و داروهای روانگردان، مادر سایر جرایم مواد مخدر در کشور ما محسوب میشود. زیرا با فقدان این مواد و عدم دسترسی به آن، دیگر بحثی از استعمال و اعتیاد و حمل و نگهداری و خرید و فروش و… مطرح نخواهد بود. اما در حال حاضر تنها راه دسترسی به مخدّرات در کشور ما، واردات غیر قانونی آن از سایر کشورها است و بیجهت نیست که بیشترین سرمایه گذاریهای مالی و انسانی برای مبارزه با مواد مخدر نیز به همین مقوله (مبارزه با واردات) اختصاص یافته است.
1ـ عنصر مادی
با ارتکاب هر فعل مادی مثبت که منتهی به ورود مواد مخدر به داخل کشور شود، عنصر مادی این جرم تحقق میبابد. یعنی هرگاه مواد مخدر با هر وسیلهای از خارج مرزهای زمینی، هوایی یا دریایی کشور به داخل منتقل شود ولو اینکه در ابتدای ورود، کشف و ضبط گردد، عنصر مادی ایجاد میشود.
2ـ عنصر معنوی
این جرم از جرایم عمدی است بنابراین احراز قصد مجرمانه مرتکب برای تحقق جرم ضروری است. همین که شخص با قصد ورود، مواد مخدر را به همراه خود یا به هر وسیلهای به داخل کشور حمل کند و منتقل نماید، نیت وی محرز و عمد وی در ارتکاب فعل مجرمانه، یعنی وارد کردن مواد مخدر مشخص میشود.[1]
3ـ عنصر قانونی
در بند 2 ماده یک قانون اصلاحی قانون مبارزه با مواد مخدر و مواد روان گردان مصوب 1389، وارد کردن انواع مواد مخدر (اعم از طبیعی، صنعتی) را جرم میداند و آن را قابل مجازات اعلام میکند.
دراین قانون مواد مخدر به دو دسته تقسیم میشوند:
1ـ بنگ، چرس، گراس، تریاک، شیره، سوخته و تفاله تریاک و یا دیگر مواد مخدر یا روان گردانهای صنعتی غیر دارویی (مواد مذکور در ماده 4).
2ـ هروئین، مرفین، کوکائین و دیگر مشتقات شیمیایی مرفین و کوکایین و یا دیگر مواد مخدر یا روان گردانهای صنعتی غیر دارویی (مواد مذکور در ماده 8).
در مورد دسته اول، قانونگذار در ماده 4 قانون اصلاحی سال 1389 میگوید هرکس بنگ، چرس، گراس، تریاک، شیره سوخته یا تفاله تریاک و یا دیگر مواد مخدر یا روان گردانهای صنعتی غیر دارویی به هر نحوی وارد کشور نماید یا… با رعایت تناسب و با توجه به مقدار مواد مذکور به محکوم به مجازات می شوند.[2]
اما در مورد مواد مخدر دسته دوم، عنصر قانونی در ماده 8 و تبصره ذیل آن به این صورت بیان شده است: «هرکس هروئین، مرفین، کوکائین و دیگر مشتقات شیمیایی مرفین و کوکائین و یا لیزرژیک اسید دیاتیلآمید (ال.اس.دی)، متیلن دی اکسی مت آمفتامین (ام.دی.ام. یا اکستازی)، گاما هیدروکسی بوتیریکاسید (جی،اچ،بی)، فلونیترازپام، آمفتامین، متآمفتامین (شیشه) و یا دیگر مواد مخدر یا روانگردانهای صنعتی غیر دارویی که فهرست آنها به تصویب مجلس شورای اسلامی میرسد را وارد کشور کند و یا… با رعایت تناسب و با توجه به میزان مواد برابر ماده 8 قانون به مجازات محکوم خواهد شد.[3]
قانونگذار در اعمال مجازات بند 4 ماده 4 و بند 6 ماده 8 قانون اصلاحی سال 89 را منوط به شرایطی دانسته که در تبصره ذیل این مواد به آن شرایط به شرح ذیل اشاره نموده است.
در دسته اول مواد مخدر یا داروهای روان گردان صنعتی غیر دارویی که شامل مواد اشاره شده در ماده 4 قانون مذکور میباشد (بنگ، چرس، گراس، تریاک و…) دوشرط که در تبصره ذیل ماده 4 قید شده و مد نظر قانونگذار میباشد، یکی اینکه مرتکب برای بار اول مرتکب این جرم نشده و دیگر اینکه موفق به توزیع یا فروش مواد مخدر و روان گردان موضوع این ماده هم شده باشد.
بنابراین در صورت وجود یکی از شرایط دو گانه مذکور مرتکب اعدام میشود. ولی اگر برای باراول مرتکب شده باشد و موفق به توزیع یا فروش مواد مخدر هم نشده باشد و اینکه میزان مواد، 20 کیلو یا کمتر باشد در صورت جمع شرایط مذکور به جای اعدام به حبس ابد و 74 ضربه شلاق و مصادره اموال ناشی از همان جرم محکوم میشود.
اما در دسته دوم مواد مخدر یا روان گردانهای صنعتی غیر دارویی که شامل مواد اشاره شده در ماده 8 همین قانون میباشد (هروئین، مرفین، کوکائین و…) و شرطی که قانونگذار درتبصره ذیل این ماده برای عدم اعمال مجازات اعدام عنوان نموده، عدم احراز قصد توزیع یا فروش مواد مخدر یا روان گردانهای صنعتی غیر دارویی در داخل کشور است. که این شرط را با کلمه «یا» از دو شرط دسته اول جدا کرده است. یعنی اگر قصد وارد کننده مواد مخدر و داروهای روان گردان صنعتی غیر دارویی به داخل کشور، توزیع یا فروش این مواد نباشد (بلکه قصد ترانزیت باشد) در این صورت مسولیت جزایی وی کمتر است و به جای اعدام به حبس ابد محکوم میشود.
علاوه بر موارد فوق، در ماده 40 اصلاحی قانون سال 89 نیز، انواع دیگری از مواد مخدر، ذکر گردیده که واردات آنها به قرار زیر، جرم دانسته شده است:
«هرکس عالماً عامداً به قصد تبدیل یا تولید مواد مخدر یا روان گردانهای صنعتی غیر دارویی، مبادرت به ساخت، خرید، فروش، نگهداری، حمل، ورود، صدور و عرضه مواد صنعتی و شیمیایی از قبیل انیدراستیک، اسید انتراتیلیک، اسید فنیل استیک، کلرو استیل و سایر مواد مندرج در جداول یک و دو ضمیمه به ماده 12 کنوانسیون مبارزه با قاچاق مواد مخدر و داروهای روان گردان مصوب 1988 میلادی و اصلاحات و الحاقات بعدی آن بنماید همچنین نسبت به ورود، خرید، فروش، ساخت، مصرف، نگهداری یا صدور کدیین و متادون اقدام بنماید با رعایت تناسب و با توجه به مقدار مواد حسب مورد به مجازاتهای مقرر در ماده 5 قانون مبارزه با مواد مخدر محکوم خواهد شد.»
متن کامل پایان نامه با فرمت ورد (docx ):
-[1] همان، 114.
[2]-1ـ تا 50 گرم، تا 4 میلیون ریال جریمه نقدی و تا 50 ضربه شلاق.
2ـ بیش از 50 گرم تا 500 گرم، از 4 میلیون تا 50 میلیون ریال جریمه نقدی و بیست تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و در صورتی که دادگاه لارم بداند تا سه سال حبس.
3ـ بیش از 500 گرم تا 5 کیلو گرم، از 50 میلیون ریال تا دویست میلیون ریال جریمه نقدی و 50 تا 74 ضربه شلاق و سه تا پانزده سال حبس.
4ـ بیش از 5 کیلو گرم، اعدام و مصادره اموال ناشی از همان جرم.
[3]-1ـ تا پنج سانتیگرم، از پانصد هزار ریال تا یک میلیون ریال جریمه نقدی و 20 تا 50 ضربه شلاق.
2ـ بیش از 5 سانتیگرم تا یک گرم از دو میلیون تا شش میلیون ریال جریمه نقدی و 30 تا 70 ضربه شلاق.
3ـ بیش از یک گرم تا چهار گرم از 8 میلیون تا 20 میلیون ریال جریمه نقدی و دو تا پنج سال حبس و 30 تا 70 ضربه شلاق.
4ـ بیش از چهار گرم تا پانزده گرم، از 20 میلیون تا 40 میلیون ریال جریمه نقدی و پنج تا هشت سال حبس و 30 تا 74 ضربه شلاق.
5ـ بیش از پانزده گرم تا سی گرم، از 40 میلیون تا 60 میلیون ریال جریمه نقدی و 10 تا 15 سال حبس و 30 تا 74 ضربه شلاق.
6ـ بیش از سی گرم، اعدام و مصادره اموال ناشی از همان جرم.