ویژگیهای اساسی بازار مالی کارآمد
1) هماهنگی با فرهنگ رایج جامعه: نظام مالی، نهادها و ابزارهای مورد استفاده در هر جامعهای در درجه اوّل باید با فرهنگ عمومی جامعه به ویژه با اعتقادات دینی و مذهبی آن سازگارباشد؛ چرا که در غیر این صورت، استمرار و پایداری لازم را نخواهد داشت و به تدریج از عرصه مبادلات خارج خواهد شد.
دانلود پایان نامه ارشد :
بررسی رابطه بین توسعه بازار مالی و رشد اقتصادی در ایران
دانلود مقاله :
2) همسویی با اهداف و انگیزههای شرکت کنندگان: نظام مالی موفّق باید به اهداف و انگیزههای شرکت کنندگان (عرضه کنندگان و متقاضیان وجوه) توجّه کافی داشته باشد تا بتواند به صورت زاینده، توجّه آنان را به مشارکت در نظام جلب کند، و روشن است که این اهداف و انگیزهها در افراد گوناگون، و حتّی در یک فرد متفاوت است.
3) تناسب با روحیات شرکت کنندگان: شرکت کنندگان در بازار مالی از جهت روحیه به سه گروه ریسکگریز، ریسکپذیر و متعارف تقسیم میشوند. صاحبان وجوه ریسکگریز میکوشند با نهادها و مؤسّسههایی کار کنند که در زمان مشخّص، سود مشخّص و از قبل تعیین شدهای را به آنان میپردازد؛ هر چند نرخ آن سود در مقایسه با سود انتظاری مؤسّسههای دیگر کمتر باشد. در مقابل، صاحبان وجوه ریسکپذیر، به دنبال مؤسّسههایی هستند که در قبال تحّمل ریسک و مخاطره سود انتظاری بالایی را ارائه میکنند و افراد متعارف بیشتر از موجودی بازار متأثّر هستند و جهتگیری خاصّی ندارند. متقاضیان وجوه نیز اگر ریسکگریز باشند، دوست دارند سراغ واسطههای مالی بروند که حاضرند در تحّمل مخاطرهها، بنگاه اقتصادی را یاری کنند و اگر ریسکپذیر باشند، به معاملههای قطعی علاقه دارند و ترجیح میدهند با پذیرش تمام مخاطرهها کلّ سود را خودشان بردارند، و متقاضیان متعارف به طور معمول ترکیبی از انواع ابزارهای تأمین مالی (مانند فروش سهام و استقراض) را بر میگزینند. نظام مالی کامل باید با طرّاحی مؤسّسهها و ابزارهای متنّوع پاسخگوی تمام روحیات و نیازهای مشتریان باشد.
4) قابلیت انطباق با بازارهای مالی بینالمللی: گر چه دغدغه اصلی بازار مالی، تطابق با فرهنگ، اهداف و انگیزهها و روحیات شرکت کنندگان داخلی است، با پیشرفت بازارهای مالی بینالمللی و گسترش ارتباطها و همکاریهای فراملّی نمیتوان به بازار مالی بسته بسنده کرد. باید در طرّاحی نهادها و ابزارها حدّاکثر دقتها و ظرفیتها را به کار برد تا هنگام لزوم، چه در طرف عرضه سرمایه نقدی و چه در طرف تقاضا بتوان با بازارهای مالی بینالمللی به ویژه کشورهای اسلامی تعامل کرد. ( موسویان،1382)