عنوان کامل پایان نامه کارشناسی ارشد :وجود یا عدم ضمان معاوضی در فسخ و اقاله و در دوران حق حبس
تکه ای از متن پایان نامه :
غزالى در تعریف ضمان بیان داشته می باشد که «ضمان عبارت از وجوب رد شىء یا رد بدل آن به مثلش یا قیمت آن مىباشد». همچنین الحمویى معتقد می باشد که «ضمان عبارتست از رد مثل یا قیمت مال تلف شده»[1].
معاوضی: در اصطلاح عبارتست از دادن چیزی و در قبال آن بدلی گرفتن[2] معاوضی در حقوق، هر عقدی می باشد که به موجب آن یکی از طرفین مالی میدهد به عوض مال دیگر که از طرف دیگر اخذ مقابل ممکن می باشد با حق مطالبه خسارات وارده به کلى ساقط و مرتفع گردد.
ضمان معاوضى در ق.م. ایران تعریف نگردیده می باشد و در هیچ مورد چه در بخش تعریف عقد و بیان قواعد و مقررات کلى عقود و تعهدات و چه در قسمت مربوط به بیان عقود معیّن و قواعد و احکام آنها ذکرى از این عبارت و موضوع به بیان نیامده می باشد اما آثار و نتایج ضمان معاوضى در این قانون آمده می باشد.
نویسندگان حقوقى ایران در ذیل بحث از موارد مذکور با بیان تلف مبیع قبل از قبض به این موضوع پرداختهاند.
در تعریف ضمان معاوضى بیان داشتهاند که: «زیان تلف مبیع قبل از تسلیم به مشترى به عهده بایع می باشد و این مسئولیت را ضمان معاوضى مىگویند[3].»
برخى دیگر در تعریف ضمان معاوضی عنوان نمودهاند: «در عقد بیع اگر مبیع پیش از تسلیم به مشترى در اثر حادثهاى تلف گردد، از کیسه بایع می باشد و باید ثمن مال تلف شده را به مشترى باز گرداند، این مسئولیت تلف را در اصطلاح، ضمان معاوضى مىگویند»[4].
آوردن عقد بیع در این تعریف مىتواند به لحاظ غلبه و کمال باشد و نه حصر، زیرا عقد بیع کاملترین فرد از[1]. الجراح، شفیق، القانون المدنى، العقود (المساه (عقدالبیع) (دمشق: منشورات جامعه دمشق، الطبعه الخامسه، 1992م).
[2]. الواسطی الزبیدی، تاج العروس، پیشین، ج 10، ص 105.
[3]. سیدحسین صفایى، دوره مقدمات مدنى، پیشین، ص 290.
[4]. ناصر کاتوزیان، عقود معین، چاپ چهارم (تهران: نشر بهمن، ]بیتا[)، ش 136، ج 1، ص 187.