این چهار جریان مستقل از یکدیگرند و معمولاً اگر مسایل و راه حل ها با هم تلاقی داشته باشند تصمیماتی را در پی خواهند داشت (باقریان ،1380،76-75).
2-1-8-6- الگوی کارنگی
تحقیق
تشکیل ائتلاف
عدم اطمینان
انجام یک تحقیق ساده و موضعی با استفاده از روشهای شناخته شده ارائه راه حل
اطلاعات محدود است و مدیران با موانع و محدودیتهای زیادی رو به رو هستند.
بحث گروهی می کنند و درباره مسایل و هدفها تبادل نظر می نمایند تبادل نظر تعیین اولویتها کسب حمایت اجتماعی در رابطه با مساله یا راه حل
راه حل رضایت بخش
پذیرش نخستین راه حلی که مورد قبول گروه(ائتلاف)واقع می شود.
مدیران،هدفها،نظرها،ارزشها و تجربه های متفاوت و گونان دارند.
تعارض
الگوی کارنگی به وسیله ریچارد سیرت، جیمز مارچ و هربرت سایمون که از اعضای هیأت علمی دانشگاه کارنگی ملون، بودند ارائه شد. آنان در تحقیقی که انجام دادند، نشان دادند که در تصمیماتی که در نوع سازمان گرفته می شوند تعداد زیادی مدیر دخالت دارند و تصمیم نهایی مبتنی بر نوعی ائتلاف که عبارت است از همکاری و تعدادی از مدیران که درباره هدفهای سازمان و اولویتها توافق دارند (باقریان،1380،79-76).
شکل(2-1): مراحل انتخاب در الگوی کارنگی
2-1-8-7- الگوی تصمیم گیری مرحله ای
نتایج تحقیقات هنری مینتزبرگ و همکارانش در دانشگاه مک گیل مونترال نشان داد تصمیمات مهمی که در سازمان بزرگ گرفته می شود به صورت یک سلسله تصمیمات کوچک بوده و در مجموع به صورت یک تصمیم عمده در می آیند. سازمان ها از مراحل مختلف و متعدد تصمیم گیری می گذرند و موانع موجود در مسیر را یکی یکی از میان بر می دارند. مینتزبرگ این تصمیم را عاملی می داند که احتمالاً سازمان با تجربه به خاطر آنها یکبار دیگر به عقب بر می گردد و کار را از نو شروع می کند. این چرخه های تصمیم هستند که مشخص می کنند کدام راه حل موثر واقع می شود.
در مرحله انتخاب، قضاوت مربوط به زمانی است که انتخاب نهایی به یک نفر محول شود و او با توجه به تجربیاتش راه حلی را انتخاب می کند. ولی بده بستان مربوط به حالتی است که تعداد زیادی تصمیم گیرنده دخالت می کنند و هریک از آنها از نتیجه حاصل به گونه ای متأثر می شوند. از این رو تعارض به وجود می آید و با بحث و مذاکره در نهایت نوعی ائتلاف پدید می آید. پس از آنکه راه حلی بصورت رسمی مورد قبول سازمان قرار گرفت، مسأله تفویض اختیار مطرح می شود. باید توجه داشت که راه حل باید سلسله مراتب اختیارات را طی کند تا به سطحی از سازمان که عهده دار مسئولیت است، برسد.
بازخوردها بیانگر آنست که از آنجایی که بیشتر تصمیمات در یک دوره زمانی نسبتاً بلند مدت گرفته میشود و شرایط تغییر میکند، تصمیم گیری یک فرآیند پویاست و احتمال دارد پیش از حل مسأله چندین بار کار از نو آغاز شود (باقریان ،1380،79-76).
2-1-8-8- الگوی تصمیم گیری در بحران