«دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامى که شما را به سوى چیزى مىخواند که شما را حیات مىبخشد!»
در منطق پیامبران خدا، بطور عموم، اصول مشترکی است که محور دعوت بوده است. مبدا پیام در منطق همه پیامبران یکی است و محتوای پیام، مشترک و شیوه‌های اصولی و آرمانها تفاوتی ندارد. در نامه‌ای که پیامبر اسلام برای «ضغاطر» اسقف اعظم روم نوشتند چنین آمده است:
«سلام علی من آمن، اما علی اثر ذلک، فان عیسی بن مریم روح اللّه القاها الی مریم، و انی اومن بالله و ما انزل الینا و ما انزل الی ابراهیم و اسمائیل و اسحاق و یعقوب والاسباط و ما اوتی موسی و عیسی و ما اوتی النبیون من ربهم لا نفرق بین احد منهم و نحن له مسلمون. والسلام علی من اتبع الهدی»
«سلام بر کسی که ایمان آورده است. و بعد از آن می‌گویم به درستی‌که عیسی ابن مریم روح خدا بود که به مریم القا شد. من به خدا ایمان دارم و به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسمائیل و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل گردیده و آنچه بر موسی و عیسی و سایر پیامبران از سوی خدا فرود آمده. میان آنها فرقی نمی گذاریم و سر تسلیم در برابر خداوند فرود آورده‌ایم. سلام بر پیروان هدایت.»
خلاصه آنکه در مبانی مکتب پیامبران و جایگاه دعوت‌گران در میان ادیان حقّه آسمانی تفاوتی نیست. شیوه‌های مختلفی که آنان در تبلیغ و پیام‌رسانی به‌کارگرفته‌اند بر اساس یک استراتژی و خط‌مشی بوده که همان تبیین حقیقت و ارائه واقعیت و رهنمون‌گری در مسیر کمال و سعادت است.
بدیهی است این داوری درباره عهدین و شرایع پیشین تا زمانی است که دست تحریف به آنان نرسیده بود. اما از آن زمان که روح مادیت و ریاکاری بر متولیان این آئین‌ها سلطه گرفت همه چیز دگرگون شد. ما در فصل آینده به بخشی از عملکرد کلیسا اشاره خواهیم کرد که با رسالت و اهداف الاهی عیسی کاملاً مختلف است.
2ـ گفتار دوم: اینترنت
باتوجه به مطالبی که درباره اهمیت تبلیغ گفتیم و ضرورت شناخت ابزار و وسایل تبلیغ، در این گفتار درباره اینترنت که یکی از مهمترین ابزار تبلیغی است مطالبی را به اجمال بیان می‌کنم تا با ویژگی‌های رسانه‌ای که ما بایدتبلیغ مسیحیت تبشیری را در آن بررسی کنیم، بیشتر آشنا شویم.
2ـ1. تاثیر نوع رسانه در ارتباطات
یکی از روش‌های پژوهش در ارتباطات شناخت و تحلیل وسائل ارتباطی است. به باور برخی دانشمندان علوم اجتماعی و ارتباطات، وسایل ارتباطی، پدیده‌‌هایی خنثی و صرفاً کاتالیزور نیستند و اثرات شگرف وسایل ارتباطی بر پیام و در نهایت بر مخاطبین آن قابل انکار نیست، زیرا هر وسیله محدودیت‌های ویژه خود را دارد. بنابراین افزون بر تأثیری که روش و محتوای یک ابزار ارتباط جمعی دارد، خصوصیات آن وسیله نیز دارای تأثیر ویژه خود است. دکتر باقر ساروخانی درباره وسایل ارتباط جمعی می‌نویسد:
«از بین دیگر وسایل ارتباط، امروزه بیشتر سخن از وسایل ارتباط جمعی به میان آورده می‌شود. وسایلی شگرف که مظهر ارتقای تکنولوژیک انسانند، دارای بیشترین تاثیرفرهنگی از میان تمامی ابزار و فنون جدیدند. و بالاخره، در آستانه ورود جامعه بشری به هزاره سوم میلادی، وسایل ارتباط جمعی پرتاب جوامع را به سوی آینده موجب گردیده‌اند. این وسایل در پیدایی عادات تازه، تکوین فرهنگی جهانی، تغییر در رفتار و خلق و خوی انسانها و بالاخره، کوچک شدن کره زمین وهمسایگی ملل دور دست، سهمی شگرف بر عهده دارند.»
در نتیجه خصوصیات هر وسیله باید از لحاظ انواع تأ‌ثیرگذاری بر روی روشی که برای یک گیرنده به کار می‌رود و تأثیری که آن روش و محتوا بر او می‌گذارد، بررسی شود؛ مثلاً تأثیر مشاهده یک نمایش از تلوزیون، با تأثیر حاصل از شنیدن آن از رادیو متفاوت است. این همان مطلبی است که مارشال‌مک‌لوهان اغلب با این عبارت بیان می‌کند که «وسیله، پیام است». البته به عقیده برخی، هدف مک لوهان «دیالوگ» بود و با این تئوری‌هایش چنین گفت‌وگوها و مباحثاتی هم ایجاد کرده است و در حقیقت منظور وی این بوده است که تکنولوژی روی محتوا اثر می‌گذارد.
بر این اساس، اسکات ثامامعتقد است که مهمترین مسأله در استفاده دینی از اینترنت (در خصوص مسیحیت) این است که هر چند انتشار اینترنتی ارتباطات میان فردی، ارتباطات را سهل‌تر می‌کند، شکاف میان واقعیت سازمانی عمومی و خصوصی را نیز بیشتر می‌کند؛ زیرا وقتی چیزی در دسترس همگان باشد، دچار دگرگونی و تغییر ماهیت می‌شود. درست همانگونه که دوربین‌های تلوزیونی رفتار و سلوک تلونجلیست‌ها و کلیساهای آنان را به گونه بنیادینی دگرگون ساخته است، اینترنت و وب نیز چنین توان بالقوه‌ای دارد که رفتار کلیسا روندگان را تغییر دهد.
2ـ2. تاریخچه اینترنت
از آنجایی که اینترنت ابزاری نو و جدید است و عمر چندانی از زمان پیدایش آن نمی‌گذرد بد نیست که ابتدا به تاریخچه ظهور این وسیله ارتباط جمعی بپردازیم.
واژه اینترنتبه معنای «بین‌شبکه‌ای» است. در واقع اینترنت را می‌توان مجموعه یا شبکه‌ای از شبکه‌های رایانه‌ای تعریف کرد. اصطلاح شبکه به اتصال دو یا چند رایانه به یکدیگر اشاره دارد.
اینترنت ریشه در دوره جنگ سرد دارد؛ دوره‌ای که در خلال آن، کشمکش هسته‌ای ضروری‌ترین و مصیبت‌بارترین خطر بالقوه جهانی بود. پرتاب موشک «اسپیوتینک یک» در چهارم اکتبر 1957م. از سوی اتحاد جماهیر شوروی، تخم وحشت را در دلها کاشت و این پیام را به دنبال داشت که اگر ملت‌ها بتوانند ماهواره‌های فضایی
پرتاب کنند، قادر به حملات هسته‌ای از راه دور نیز خواهند بود. گرچه این اتفاق هرگز به گونه‌ای جدی امنیت دولت را تهدید نکرد، باعث شد در بخش دفاع ایالات متحده آمریکا، آژانس طرح‌های تحقیقاتی پیشرفته (آرپا) شکل گیرد.
یکی از برجسته‌ترین طرح‌هایی که آژانس از آن حمایت می‌کرد، بررسی مهارتها وفناوری‌ها در ارتباط با انواع مختلف شبکه‌های رایانه‌ای بود. «نخستین این شبکه‌ها که به تأسی از حامی قدرتمنش، آرپانت (Arpanet) نامیده شد، در سال 1969م. آغاز به کار کرد. ورود به این شبکه برای مراکز تحقیقاتی که با وزارت دفاع آمریکا همکاری داشتند، آزاد بود.» از این رو، اغلب آرپانت را آغازگر اینترنت و ریشه اصلی آن می‌دانند که در نخستین ظهور خود چهار مرکز رایانه‌ای آمریکا را به یکدیگر متصل می‌کرد.
در سال 1972م در نخستین گردهمایی بین‌المللی ارتباطات رایانه‌ای در واشنگتن، نمایش عمومی آرپانت برگزار شد و افراد شرکت‌کننده از کشورهای مختلفی چون انگلستان، سوئد، نروژ، ژاپن، فرانسه و کانادا بر راه‌اندازی این شبکه در سایر نقاط دنیا تأکید کردندو همین زمینه فراگیرشدن این شبکه را فراهم کرد.