روش بازآزمایی، انحراف معیار

آزمون
صحیح غلط
بازآزمون صحیح 634 73
غلط 77 707
جدول فوق بیانگر آن است که چه تعدادی از آزمودنی‌ها، اگر در اجرای اول در پاسخدهی گزینه صحیح را انتخاب کرده‌اند، در بررسی دوم نیز گزینه صحیح را انتخاب کرده‌اند و چه تعدادی اگر در بررسی اول گزینه غلط را انتخاب کرده‌اند، در بررسی دوم نیز همین گزینه را انتخاب کرده‌اند. هماهنگی بالای نمرات در
صحیح – صحیح و غلط – غلط روشن می‌باشد.
ترنر وبیدل (1996؛ به نقل از توزنده‌جانی، احدی، آزاد و دلاور، 1384) ضریب پایایی این آزمون را 89/0 و پایایی خرده مقیاس‌های کندی – تکرار را 39/0 و شستشو را 87/0 گزارش کرده‌اند.
به منظور بررسی پایایی روش دیگری نیز مورد استفاده قرارگرفت. شش جفت از سؤالات انتخاب شد. درچهارجفت از آنها پاسخ دهنده‌ی با ثبات باید ارزیابی مشابه و در دو جفت ارزیابی متضاد داشت باشد تا بیانگر ثبات او در پاسخدهی باشد. چهار جفت اول شامل 2/8، 3/7،10/12، 17/21 و دو جفت متضاد شامل 6/22 و 16/26 می‌باشد. نمرات افراد درثبات درپاسخدهی بین 0 تا 6 می‌باشد. جدول زیر بیانگر نتایج این آزمون است. همبستگی جفت نمرات 4/0< r بود(هاجسن و راچمن، 1977).
میزان ثبات نمرات
0 1 2 3 4 5 6
100 نفر با اختلال وسواس فکری – عملی 0 1 1 6 25 43 24
50 نفر روان رنجور 0 0 0 5 14 19 12
50 نفر دانش‌آموز مدرسه شبانه 0 0 0 2 8 19 21
در بررسی اعتبارآزمون، همبستگی نمرات 30 نفر از افراد وسواسی در این آزمون و پرسشنامه لیتون (LOI)
مورد بررسی قرارگرفت. نتیجه معنی‌دار و در حد 6/0 بود که بیانگر اعتبار همگرای خوب آزمون می‌باشد(هاجسن و راچمن،1977). همچنین اعتبار همگرای آن با مقیاس وسواس فکری و عملی ییل – براون (Y-BOCS) خوب گزارش شده است(ترنر و بیدل،1996؛ به نقل از توزنده‌جانی، احدی، آزاد و دلاور،1384).
کلیر (2003) به نقل از چند پژوهش شامل بررسی‌های هاجسن و راچمن،1997؛ کی ریوس و همکاران،1996؛ ریچتر و همکاران،1994 ؛ و ون اوپن،1992 ؛اعتبار همگرای این آزمون را با مقیاس‌های خودگزارشی پادوآ (PI) و LOI خوب گزارش کرده است. اما به نقل از مطالعات گودمن و همکاران،1989؛ ریچتر و همکاران،1994؛ وودی و همکاران،1995؛ همبستگی با مقیاس‌های بالینی نظیر Y-BOCS و چک لیست فعالیت اجباری ‌(CAC) تا حدی کمتر گزارش شده است(54/0 = Mdnr). و به نقل از استرنبرگ و برنز ،1990؛ ون اوپن،1992؛ وون اوپن و همکاران، 1995؛ بیان داشته است که اعتبار همگرا و واگرای زیر مقیاس‌های شستشو و وارسی (اما نه شک و تردید و کندی – تکرار) تصدیق شده است.
زیرمقیاس‌های شستشو و وارسی کردن MOCI همبستگی بالایی با زیرمقیاس‌های آلودگی و چک‌کردن PI نشان داده است. اما اعتبار زیرمقیاس‌های شک و تردید و کندی و تکرار به طور کامل بررسی نشده است. همچنین نشان داده شده که این آزمون می‌تواند افراد با اختلال OCD را از افراد واجد اختلال‌های هراس، تشخیص ترکیبی روان پریشی و افراد بهنجار تفکیک کند.
بررسی‌ها نشان داده است که این ابزار نسبت به تغییرات درمانی حساس بوده و پایایی آن با روش بازآزمایی درحد خوبی بوده است(راچمن و هاجسن،1980؛ استکتی، 1993؛ به نقل از علیلو، ایمانی، بخشی‌پورو فرنام،1388). به نظراسترنبرگ و برنز،1990، آزمون مادزلی برای تشخیص وسواس‌ها و اجبارها در نمونه‌های بالینی و غیربالینی از اعتبار لازم برخوردار است(مایرز و ولز، 2005).
در ایران دادفر(1376) ضریب پایایی کل آزمون را 84/0 و اعتبار همگرای آن با مقیاس ییل براون را 87/0 گزارش کرده است. همچنین علیلو،1385؛ ضریب پایایی آزمون – بازآزمون را در یک گروه 25 نفری از دانشجویان دانشگاه تربیت معلم 82/0 برآورد کرده است(سجادیان، 1385). در دو مطالعه در ایران میانگین این آزمون در مورد بیماران وسواسی 75/15(انحراف معیار، 63/5) و 67/14(انحراف معیار، 76/5) به دست آمده است(قاسم‌زاده و همکاران، 2002؛ قاسم‌زاده، خمسه و ابراهیم‌خانی، 2005؛ به نقل از شمس و همکاران، 1376).