شکل 2-3 نقشه ادبیات پژوهش در باب پیامدهای هوش هیجانی 36
شکل 2-4 مدل مفهومی تحقیق (کاتز و هری، 2014) 37
نمودار ‏41- درصد فراوانی پاسخگویان با توجه به جنسیت 55
نمودار ‏42- درصد فراوانی پاسخگویان با توجه به سن 56
نمودار ‏43- درصد فراوانی پاسخگویان با توجه به مدرک تحصیلی 57
نمودار ‏44- درصد فراوانی پاسخگویان با توجه به وضعیت استخدامی 58
نمودار ‏45- درصد فراوانی پاسخگویان با توجه به سابقه خدمت 59
نمودار ‏46- درصد فراوانی پاسخگویان با توجه به پست 60
شکل 4-1- مدل در حالت تخمین ضرایب مسیر و بارهای عاملی 62
شکل 4-2- مدل در حالت اعداد معناداری (t-value) 70
شکل 4-3- مدل در حالت تخمین ضرایب مسیر و بارهای عاملی بعد از حذف متغیرها با بار عاملی نامناسب 71
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی تأثیر هوش هیجانی بر سازگاری شغلی در کارکنان شهرداری یزد پرداخته است. نوع تحقیق توصیفی و روش انجام آن پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را 276 نفر از کارکنان شهرداری یزد تشکیل می‌دهد. از این تعداد 160 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی برای پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد هست. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار Smartpls انجام‌شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌های تحقیق نشان‌داد که مدیریت احساسات خود با ضریب تأثیر 155/0 بر سازگاری شغلی، مدیریت احساسات دیگران با ضریب تأثیر 372/0 بر سازگاری شغلی، استفاده از احساسات با ضریب تأثیر 161/0 بر سازگاری شغلی تأثیر مثبت و معناداری داشته‌اند. ادراک احساسات با ضریب تأثیر 112/0- بر سازگاری شغلی تأثیر منفی و معناداری داشته‌اند.
کلیدواژه: هوش هیجانی، سازگاری شغلی، شهرداری یزد
فصل اول: کلیات تحقیق
1-1- مقدمه
در اقتصاد جهانی امروز، به‌منظور مقابله با استرس در ارتباط با عدم قطعیت شغلی و با توجه به تغییرات غیرقابل‌پیش‌بینی، تعادل عاطفی و شناختی ضروری است. برای پاسخ مؤثر به انتقال شغل، افراد باید به هر دو مبحث هوش هیجانی و سازگاری شغلی دقت لازم داشته باشند (ساویکاس، 2005، 2013).
گلمن (1998) هوش هیجانی را به‌عنوان یک عنصر ضروری برای موفقیت فرد در زندگی و کار در محیط اجتماعی پر چالش امروز می‌داند. او معتقد است؛ هوش هیجانی سبب توانمندسازی افراد در مواجه‌شدن با استرس بالا و چالش‌های شدید رشد اجتماعی و ادراکی می‌شود. هوش هیجانی به ظرفیت افراد برای تشخیص احساسات خود و سایرین اطلاق می‌شود که به آن‌ها کمک می‌کند در دیگران انگیزه ایجاد کنند تا در ارتباط با دیگران به‌خوبی احساسات خود را مدیریت کنند (گلمن، 1998). هوش هیجانی افراد ایجادکننده یک فرا ظرفیت روانی برای موفقیت در عرصه‌های مختلف زندگی (جین، 2012)، ازجمله عرصه شغلی شناخته می‌شود (پوفر، 2011). سازگاری شغلی مجموعه‌ای از ظرفیت‌های (شناختی – عاطفی) رفتاری است که افراد ممکن است برای کنار آمدن با وظایف فعلی و آینده کاری، شناخت پیچیدگی‌ها و مشکلات شغلی از آن استفاده کنند (ساویکاس و پورفلی، 2012). پژوهش‌گر در پژوهش حاضر، تصمیم دارد تأثیر هوش هیجانی بر سازگاری شغلی را در کارکنان شهرداری یزد آزمون و بررسی کند.
1-2- بیان مسئله