اعتماد سطح خرد از طریق تجربیات مشترک شکل میگیرد و از باور فرد به اعتبار، صلاحیت و موقعیت موضوع مورد اعتماد نشأت میگیرد. شکلگیری اعتماد سطح خرد نسبتاً مشکل است اما در صورت ایجاد، پیوند عمیقی بین افراد ایجاد میکند. این پیوند عمیق باعث ایجاد هویتهای مشترک، اهداف مشترک و صورتهای ضمنی دانش می شود که نمیتواند به راحتی به خارج از روابط انتقال یابد.
اعتماد سطح میانه
اعتماد سطح میانه بر اساس ویژگیها و مشخصههای شخصی از قبیل قومیت ، مذهب ، چهره ، گویش و یا نژاد میباشد. به نظر میرسد که اعتماد سطح میانه در روابط بازرگانی که تعاملات اولیه را شکل میدهد. نقش اساسی داشته باشد. این نوع از اعتماد با کلیشهسازی مرتبط است و در ایجاد اثر اولین برخورد مورد استفاده قرار میگیرد. اعتماد سطح میانه نسبتاً مؤثر است اما لزوماً مکانیسم دقیقی برای شناسایی مشروعیت همکار آموزشی نیست.
اعتماد سطح کلان
اعتماد در سطح کلان به باور یک بازیگر به قوانین و مؤسسات رسمی اطلاق میشود و همان چیزی است که ساکو (2008) از آن به حسن نیت تعبیر میکند. حسن نیت یا اعتماد سطح کلان زمانی ایجاد میشود که یک فرد به خوبی و محبت انسانها ایمان داشته باشد، یا اینکه وی معتقد باشد که مسئولیت موضوع مورد اعتماد میتواند از طریق موسسات رسمی (مثل سیستم های قانونی) تضمین شود. اعتماد سطح کلان برای پل زدن یا ایجاد ارتباط بین افراد فراتر از ارتباطات اولیه مهم است. این ارتباط و پل زدنها بخصوص برای ایجاد روابط بین مرزهای فرهنگی، نژادی، مذهبی و اجتماعی مهم است. مورفی (2002) معتقد است که این سطوح (مقیاس های) اعتماد نباید به عنوان مکانیزمهای مستقل در نظر گرفته شوند، بلکه آنها با توجه به زمینه مورد مطالعه با هم همپوشانی دارند(مورفی، 2002 :594).
اعتماد منظم‌تر
اعتماد سطح کلان
از اعتقاد به مؤسسات رسمی و با حسن نیت شکل می گیرد
ریسک بیشتر، عمومیت بیشتر
توسط باورهای منظم تر شکل می گیرد
افراد را قادر می سازد که بین جوامع پل بزنند
اعتماد سطح میانه
بر اساس انتسابات نژادی ، مذهبی، خویشاوندی و غیره است
نسبتاً سطحی است. ریسک آن کمتر از اعتماد سطح کلان است
بر مبنای تجربیات، تاریخ و و تأثیرات فرهنگی است
وقتی که تصمیمات به سرعت باید گرفته شوند، مفید است
اعتماد سطح خرد
از طریق تجربیات مشترک بهبود می یابد
ایجاد آن مشکل است
از طریق شایستگی مشاهده شده شکل می گیرد
پیوند بین جوامع را ممکن می سازد
اعتماد نامنظم تر