ج- دیدگاه رشدی:
در اصل ساختار تاب آوری مربوط به روانشناسی رشد است. احتمالاً ساختار چند بعدی و پیچیده است که شامل متغیرهای اساسی مانند خلق و خو و شخصیت است و به علاوه مهارت‌های خاص مانند (حل مسئله) که به فرد اجازه می‌دهد به خوبی با رویدادهای استرس زای زندگی مقابله کند. به نظر می‌رسد که تاب آوری بیشتر در نمونه‌هایی که از مشکلات بهبود می یابند، بعنوان یک رشد مثبت یا سازگاری آینده، بهتر تعریف شود (سیلس ، کوهن و استین ، 2006).
د- دیدگاه روانشناسی تحولی
در طول دو دهه گذشته مفهوم تاب آوری در حوزه روانشناسی تحولی توجه روزافزون کسب کرده است. این امر موجب شده تا برای مطالعه تحول از یک مدل توانمند سازانه استفاده شود تا مدل متمرکز بر کمبود و مشکل (گلنت ، 2002).
2-1-2-4- موجهای پژوهش درباره تاب آوری
سه موج در پژوهش و توجه به تاب آوری مطرح شده است. موج اول، واکنش به این پرسش بود که چه ویژگی‌هایی تفکیک کننده افرادی است که علی رغم عوامل خطر زا یا شرایط ناگوار، نسبت به افرادی که رفتارهای مخرب نشان می‌دهند، پیشرفت می‌کند. بیشتر ادبیات و منابع موجود تاب آوری جستجویی است جهت توصیف ویژگی‌های تاب آورانه درونی و برونی که به افراد کمک می‌کند تا خود را تطابق داده و کارکرد قبلی خود را باز یابند.
موج دوم، تلاشی بود جهت کشف فرآیندهای دستیابی به ویژگی‌های شناخته شده تاب آوری بنابراین تاب آوری به عنوان فرآیندهای تطابق با شرایط ناگوار، به صورتی مطرح بود که به شناسایی، تحکیم و تقویت ویژگی‌های تاب آوری یا عوامل محافظتی منجر گردد.
موج سوم تاب آوری به مفهوم تاب آوری منجر گردید. طی این پژوهش مشخص گردید که طی فرآیند انسجام مجدد از در هم گسیختگی در زندگی نوعی انرژی انگیزشی مورد نیاز است. در وقع فرا نظریه تاب آوری فراهم کننده ایده‌ای است برای اکثر نظریه‌های روانشناختی و آموزشی (به نقل ازتمنایی، 1390).
موج اول- ویژگی‌های تاب آوری
از یک نظرگاه تاریخچه ای، اولین موج بررسی تاب آوری بر تغییر الگو از توجه به عوامل خطر زایی که منجر به مشکلات روانشناختی شده، به شناسایی توانایی‌های یک فرد متمرکز بود (بنسون ، 1997).
ویژگی و فرض تاب آوری این است که افراد توانایی‌هایی را دارا هستندکه به آنها کمک می‌کند تا علی رغم شرایط ناگوار، به بقای خود ادامه دهند و به آنها کمک می‌کند تا از شرایط ناگوار، بدون آسیب خارج شوند. این که تاب آوری نوعی یادگیری است یا بخشی از ماهیت ژنتیکی فرد است، موضوعی است که محققان در حال بررسی آن هستند. ویژگی‌های تاب آوری همچنین به عنوان محافظتی و دارایی‌های تحولی نیز در نظر گرفته شده است (به نقل ازتمنایی، 1390).
موج دوم- نظریه تاب آوری: فرآیند
موج دوم بررسی تاب آوری تلاشی بود جهت پاسخ به این پرسش که حالات تاب آوری چگونه کسب می‌شوند؟ فلاچ (1997-1988) ؛ به نقل از ریچاردسون ، 2002)، بر این عقیده است که حالات تاب آوری طی یک فرآیند شکست و انسجام مجدد به دست می‌آید.
این فرآیند با جزئیات بیشتر در زمینه کسب حالات تاب آوری به عنوان کارکردی از انتخاب هوشیار یا ناهوشیار به وسیله ریچاردسون و همکاران (1990) مطرح گردید. ریچاردسون مدل خطی را ارائه می‌دهد که طی آن فرد یا گروه از میان مراحل تعادل زیستی- روانی- معنوی ، تعامل با فوریت‌های زندگی، از هم گسیختگی ، آمادگی برای انسجام مجدد و انتخاب برای انسجام مجدد به صورتی تاب آورانه، برگشت به تعادل یا با فقدان می‌گذرد.
شکل 2-1 مدل فرآیند تاب آوری
به موجب این مدل تاب آوری (شکل 2-1) افراد این فرصت را می یابند که از میان از هم گسیختگی برنامه ریزی شده با واکنش به رخدادهای محیطی، به صورت هوشیار یا ناهوشیار پیامدهای از هم گسیختگی را خود انتخاب کنند. انسجام مجدد تاب آورانه به انسجام مجدد یا تطابقی گفته میشود که به رشد، آگاهی، درک خود و قدرت افزایش یافته حالات تاب آوری منجر میشود.
توصیف تاب آوری وقتی شروع میشود که فرد در نقطه‌ای از زمان، خود را با موقعیتش در زندگی تطابق داده است. استفاده از واژه تعادل زیستی- روانی- معنوی، به منظور توصیف حالت تطابق یافته ذهن، بدن و روح است. تعادل زیستی- روانی- معنوی زمانی است که فرد به صورت جسمی، روانی و معنوی خود را با مجموعه‌ای از شرایط خوب یا بد تطابق داده است.