نقش مشارکت مدیریت و قابلیت­های بازاریابی بر مزیت رقابتی -پایان نامه

نوآوری

امروزه با شکل­گیری محیط­های پیچیده رقابتی، تنها سازمان­هایی می­توانند به فعالیت خود ادامه دهند که عملکرد خود را در قابلیت­های مهم سازمانی همچون نوآوری تقویت کنند(فارسیجانی و نیستانی، 1389). انجام فعالیت­های نوآورانه، منبعی پایان ناپذیر برای مزیت رقابتی فراهم می­کند (آزاد و ارشدی، 1388). عملکرد نوآورانه[1]، با خلق دانش موردنیاز برای توسعه محصول و فرایندهای تولیدی جدید، یا بهبود فرایندهایی موجود، به دست می­آید. سازمان­ها با تکیه بر نوآوری در پی افزایش بهره­وری و بهبود وضعیت اقتصادی خود هستند(میرفخرالدینی و همکاران، 1389). نوآوری فعالیت پیچیده­ای است که دانش جدید را برای اهداف تجاری به کار می­گیرد. بخشی از این دانش از منابع خارجی به دست می­آید، از این رو توانایی برای بهره­برداری از دانش خارجی یک عامل حیاتی برای قابلیت­های نوآورانه است(فسفری و تریبو[2]، 2008). امروزه نوآوری یکی از عوامل مؤثر بر موفقیت و بقای سازمان­های دانش محور محسوب می­شود (اردکانی،1389 ). بسیاری از صاحب نظران، نوآوری و ایجاد تمایز را به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر معرفی کرده­اند(معطوفی، 1389). نوآوری عبارت است از یک ایده، محصول یا فرایند، یک سامانه یا وسیله که توسط افراد، گروه­ها یا سازمان­ها، حتی یک بخش صنعت و جامعه به عنوان یک موضوع جدید درک شود)راجرز، 1995، جزنی و همکاران، 1390). نوآوری فرایندی است که جهت ایجاد ارزش، طراحی و مدیریت می­شود(رحمان سرشت و هاشمی، 1387؛ اردکانی، 1389). در بازار رقابتی شرکت­ها باید دانش خود را به منظور انطباق محصول و فناوری های جدید بالا ببرند و دانش به دست آمده را به طور پیوسته با کارکنان خود به اشتراک بگذارند .بر مبنای عامل­های داخلی سازمان، ماهیت نوآوری می­تواند شامل نوآوری محصول، فرایند یا فناوری باشد(رضوانی، گرایلی نژاد، 1389). این عامل­های داخلی شامل منابع دانش و مهارت، سامانه­های مدیریت، ارزش­ها و هنجارها هستند. عامل­های خارجی نیز وجود دارند که روی نوآوری سازمان اثر می­گذارند که شامل مشتریان، رقبا، قوانین و فناوری هستند(یوآن هونگ، 2011). عملکرد نوآورانه اغلب با بررسی تعداد دستاوردهای آشکار، گزارش­های ثبت شده، و پروژه­های جدید که سازمان در روال کاری خود بر عهده می­گیرد، تعیین می­شود. همچنین مقایسه کیفیت و کارکرد محصولات جدید و فرایندهای نو با رقبا نیز نشان دهنده نوآورانه عمل کردن سازمان است. شهرت و وجهه در بازار نیز از جمله عوامل تعیین کننده در این باره است(یوآن هونگ، 2011).

نوآوری، عامل مهمی برای رقابت پذیری در دنیا است. راز بقای سازمان امروزی، نوآوری آن هست. نوآوری،‌ تسخیر گرایشات سازمانی در جهت نوآوری و در پاسخ به تغییرات محیطی است که این پاسخ‌ها می‌تواند به شکل محصول،‌ خدمت، فرایند، تکنولوژی، رفتار، بازار و سیستم‌های کسب و کار باشد(شاکری و همکاران، 1390، 30-31).

انواع متفاوت نوآوری توسط نویسندگان مختلفی بحث شده است. این مطالعات در سه حوزه نوآوری در خروجی‌ها، ورودی‌ها و فرآیند قرار می‌گیرند. مثلاً اسکومپتر[3](1934) دامنه نوآوری‌ها را محصولات یا خدمت جدید، توسعه متدهای جدید تولید، شناسایی بازارها، کشف منابع جدید عرضه و توسعه شکل­های جدید سازمانی قرار می­دهد. میلر و فریستون[4](1983) به 4 بعد محصول یا خدمت، متد‌های تولید یا خدمت، ریسک پذیری در برنامه‌های اجرایی و جستجوی راه حل‌های نو و غیر معمول اشاره می­کند. کاپن و همکاران[5](1992) سه بعد نوآوری سازمانی را نوآوربودن در بازار، استراتژی‌ها، مهارت­های تکنولوژیکی تعریف می‌کنند. اما به­طور کلی نوآوری در سه شکل محصولات، فرایندها یا سیستم‌های کسب و کار جدید مدنظر نویسندگان بیشتری قرار گرفته است (کرسپل و هنسن[6]، 2007؛ هووگارد و هنسن[7]، 2004، ناول و همکاران[8]، 2007). نوآور بودن نیز تمایل و توانایی سازمان برای اقتباس یا توسعه نوآوری در شکل محصول، خدمت، فرایند و یا سیستم کسب و کار تعریف می‌شود (کرسپل و هنسن، 2007). نوآور بودن در فرایند اغلب بطور صریح در ادبیات از آن بحث نشده است. در بسیاری از مطالعات، این نوع نوآوری را زیر‌مجموعه‌ نوآوری تکنولوژیکی به حساب آوردند. مثلاً آولونیتی و همکارانش چالش‌های نوآوری تکنولوژیکی را در رابطه با متدهای تولید و ماشین آلات بعنوان سنجه‌های نوآوری تکنولوژیکی قرار دادند. نوآوری در فرآیند شامل گسترش کیفیت و بازمهندسی فرایند کسب و کار نیز دانستند. پس می­توان گفت نوآوری در فرآیند؛ یعنی نوآوری در متدهای جدید تولید، رویکردهای مدیریتی جدید و تکنولوژی جدیدی که باعث بهبود فرایندهای مدیریت و تولید می‌شود(اسکومپتر،1934؛ آولونیس و همکاران[9]،1994؛ سابرامانیان و نیلاکانتا[10]،1996). به‌طور کلی نوآوری در فرآیند به توانایی سازمان جهت بهره­برداری از منابع و قابلیت‌هایش، ترکیب مجدد و دوباره شکل دادن آن­ها جهت پاسخ به نیازمندی‌های تولید اشاره دارد.

شرکت‌های مختلف روی یکی از ابعاد نوآور بودن تمرکز می‌کنند تا به سطح عملکردی مورد نظرشان برسند(مانو و سریران[11]، 1996). در بخش خدمات،‌ نوآوری در شکل رادیکالی است که در این ­صورت شرکت‌ها به دنبال خلق خدمات جدید برای بازارهای تعریف نشده،‌ خدمات جدید برای بازارهای موجود و یا پیشنهاد خدمات جدید برای مشتریان موجود هستند و یا نوآوری، تدریجی است که تنها چهره خدمات موجود را تغییر می­دهد( جانسون و همکاران[12]، 2000). از دیدگاه دیگر، در بخش‌های خدماتی تمرکز عمده روی نوآور بودن در فرآیند است. نوآور بودن در فرآیند در شرکت­های خدماتی را اینگونه تعریف کردند:”گرایش شرکت به حمایت ایده‌های جدید و خلاقیت‌ها برای توسعه فرآیندهای جدید”(کرسپل و هنسون، 2007) که باعث تسهیل دانش صنعت برای کسب مزیت رقابتی در تکنولوژی­های روز و روش­های جدید می­گردد.

“نوآوری” ایده، روش و یا موضوعی است که از نظر فرد، گروه و یا یک سیستم، جدید تلقی می­گردد و تا آنجا که به رفتار بشر مربوط می­شود، جدید بودن ایده از نظر عینی نسبت به طول زمان به اولین کاربرد و یا کشف آن بستگی چندانی ندارد، بلکه برداشت و یا تازگی ذهنی ایده است که واکنش فرد یا گروه را در مقابل آن تعیین می­کند. اگر ایده به نظر فرد یا گروه جدید باشد نوآوری به شمار می­آید(دراکر[13]، 2002).

ریشه لاتین نوآوری واژه Innovation به معنای ساختن یک چیز جدید است. مارکوس[14](1996) نوآوری را به عنوان معرفی یک واحد تغییر تکنولوژیک دانسته که در واقع ایجاد یک محصول، خدمت و یا روش جدیدی است(احمدی و نصیری[15]، 2009، 78-155).

نوآوری در خدمات دولتی را ایده­های جدید پیرامون ایجاد ارزش افزوده اجتماعی معرفی شده است(نستا[16]، 2008، 7-11). از آنجا که نوآوری سازمان را قادر می­سازد تا به نیازها پاسخ گوید و نیازهای قدیمی­تر نیز به طور اثربخش­تری برآورده شوند، ارزش بیشتری در سازمان ایجاد می­شود و محیط­های کلان سازمانی بهبود         می­یابند(هیسریچ و پیتر[17]، 2002، 71).

فرهنگ وبستر نوآوری را توانایی انجام امری ابتکاری تعریف کرده است که به خلق محصول یا خدمتی جدید منجر شود به گونه­ای که این توانایی ممکن است از هوش و استعداد افراد سرچشمه گرفته یا به وسیله آموزش ایجاد شود. هالت، اصطلاح نوآوری را در یک مفهوم وسیع به عنوان فرآیندی برای استفاده از دانش یا اطلاعات مربوط به منظور ایجاد یا معرفی چیزهای تازه و مفید به کاربرد، نوآوری هر چیز تجدید: “وارکینگ نیز توضیح می­دهد که نظر شده است که طراحی و به حقیقت درآمده باشد و موقعیت سازمان را در مقابل رقبا استحکام بخشد و نیز یک برتری رقابتی بلندمدت را میسر سازد. به عبارتی نوآوری، خلق چیز جدیدی است که یک هدف معین را دنبال و به اجرا رساند(طالب بیدختی، 1383، 2).

[1] Innovation Performance

[2] Fosfuri, A., & Tribo, J. A

[3] – Schumpeter, J.A

[4] – Miller, D. and Friesen, P.H.

[5]– Capon, N., Farley, J.U., Hulbert, J. and Lehmann, D.R.

[6] – Crespell, P., & Hansen, E.

[7] – Hovgaard, A., & Hansen, E

[8] – Knowles, C., Hansen, E., & Shook, S.

[9] – Avlonitis, G.J., Kouremenos, A. and Tzokas, N.

[10] – Subramanian, A.

[11] – Manu, F.A., Sriram, V.

[12] – Johnson, J.J.

[13]   Drucker P

[14]   Marcus

[15]   Ahmadi P & Nasiri N

[16]  NESTA

[17]  Hisrich RD & Peters MP

برای دانلود متن کامل روی لینک زیر کلیک کنید :

پایان نامه نقش مشارکت مدیریت و قابلیت­های بازاریابی بر مزیت رقابتی (مطالعه موردی: بانک رفاه کارگران)