هدف نظریه رهبری اصیل: عملکردی پایدار و تمام عیار و فراتر از انتظارات
هدف نظریه رهبری اصیل دستیابی به عملکرد پایدار و تمام عیار وفراتراز انتظارات[1] و رشد عملکرد پایدار است. تعاریف مختلفی ازعملکرد پایدار و تمام عیار در حوزه رهبری اصیل شده است (به طور مثال واتسون، 2003؛ بیر،2001؛ وابرتس و داولینگ، 2002؛ به نقل از آوولیو و گاردنر، 2005). اما تعریف آوولیو و گاردنر (2005) جدیدترین و در برگیرنده تمام تعاریف است. بنا بر تعریف این دو محقق، عملکرد پایدار و تمام عیار شامل دانش ضمنی[2] و منابع غیرمحسوس غیرمالی[3] است. این موارد در برگیرنده سرمایه روانشناسی و اجتماعی و انسانی است و مشخص می کند چگونه سازمان به طور اصولی حرکت کند.
رشد عملکرد پایدار نیز رشدی حقیقی و منسجم و یکپارچه[4] است که با توجه به معیارهای متنوع عنوان شده که عناصراصلی عملکرد سازمانی هستند محقق می شود.
مفهوم دیگری که در این تعریف عنوان شده است عملکرد فراتر از انتظارات است. این عبارت از تحقیق مفهومی باس (1985) در مورد رهبری تحول گرا گرفته شده است. برای دستیابی به عملکردی فراتراز انتظارات باید عملکردی را هدف قرار داد که تمام عملکردهای مدل های پیش از خود را شامل شود و فراتر از آن ها برود.
- اصل پایه ای در نظریه رهبری اصیل
بنا بر دیگاه آوولیو و گاردنر، نظریه رهبری اصیل بر پایه اصلی قرارگرفته است که ارتباط اصلی را در فرآیند رهبری اصیل نشان می دهد. آوولیو و گاردنر معتقدند که فرآیند توسعه فردی که مجموعه خودآگاهی و خودتنظیمی است، عامل اساسی برای رفتار فرد است. به عبارت دیگر، فرآیند توسعه فردی رفتار انسان را شکل می دهد. از این رو، فرآیند توسعه فردی یا همان خودآگاهی و خود تنظیمی به هر نحوی شکل بگیرد رفتار انسان نیز متعاقب آن بر همان اساس بروز می کند.
[1] . Veritable and sustained performance beyond expectations
[2] . Tacit knowledge
[3] . Non-financial intangibles
[4] . Genuine organic growth
متن کامل :
