دومین نوع ارزیابی را فراهم میکند . تمامیت غشاء به وسیله اندازهگیری LDH 8 در محیط خارج سلول تعریف میشود و یا در ارزیابی دیگر جذب رنگ فلورسنت اتیدیوم بروماید که به طور معمول از سلولهای سالم خارج میشود مورد بررسی قرار میگیرد . تغییر در فعالیتهای متابولیکی سلولها نشانههای بهتری از آسیبهای سلولی در مراحل اولیه هستند. در مقابل اثرات بر روی تمامیت غشاء صدمات جدیتری بوده و به مرگ سلول منجر میشوند .
سومین نوع ارزیابیها، اندازه گیری تعداد سلولها است. زیرا به طور معمول سلولهای مرده از ظرف کشت سلول جدا میشوند. تعداد سلولها میتواند به وسیله شمارش مستقیم سلولها و یا به وسیله اندازه گیری پروتئین تام و یا DNA سلولهای کشت شده که متناسب با تعداد سلولها است، اندازهگیری شود.
از رایج ترین روشهایی که برای ارزیابی سمیت سلولی و یا قابلیت زیست سلولها پس از قرار گرفتن در معرض ترکیبات سمی به کار گرفته میشوند می توان به روش ارزیابی 3 MTT assay , 2 SRBو LDH اشاره نمود (Mosmann,T., 1983).
LDH assay، بر پایه اندازه گیری فعالیت لاکتات دهیدروژناز در محیط خارج سلولی می باشد. لاکتات دهید روژناز یک آنزیم پایدار سیتوپلاسمی است که در تمام سلول ها حضور دارد و پس از تخریب غشاء و یا لیز سلول به سرعت به داخل محیط کشت سلول رها می شود . در این روش میزان مصرف NADH4 با روش اسپکترو فوتومتری به صورت کاهش در جذب نوری که به دلیل کاهش در میزان NADH می باشد، در طول موج nm 340 محاسبه میشود(Patel, M.R., 2010).
ارزیابی MTT روش دیگری برای بررسی قابلیت زیست سلولها میباشد که اغلب به منظور تعیین سمیت سلولی پس از قرار گرفتن در معرض ترکیبات سمی به کار برده میشود.
MTT، نمک تترازولیوم محلول در آب است که با شکست حلقه تترازولیوم بوسیله آنزیم سوکسینات دهیدروژناز در داخل میتوکندری به فورمازان 5 بنفش غیر محلول تبدیل میشود. این تغییر رنگ با استفاده از روش اسپکترو فوتومتری در طول موج nm 540 قابل اندازه گیری میباشد . اعتبار این روش در ردههای سلولی مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. البته مدارک جدید تر پیشنهاد میکنند که کاهش MTT میتواند همچنین بوسیله NADH و یا NADPH 6 در داخل سلول ها و خارج از میتوکندری ها واسطه گری شود (Berridge, M.V., 1993).
SRB یک aminoxanthine است که به صورت الکترواستاتیک به اسیدهای آمینه بازی در سلولهای فیکس شده با TCA7 متصل میشود و به این ترتیب برای تعیین محتوای پروتئینی سلول به کار میرود. رنگ فیکس شده محلول می شود و با روش فوتومتریک در طول موج nm 540 اندازهگیری میشود . مقدار جذب نوری اندازه گیری شده با محتوای پروتئینی کل سلول و بنابر این با تعداد سلول ها بستگی دارد (Knick, V.C., 1995).
7-1درمان سنتی سرطان
سرطان بیماری بسیار ناخوشایندیست. میزان بقای بعضی سرطانها بسیار طولانی و درمان آن مؤثر نیست. بسیاری از افراد بیمار احساس ناتوانی میکنند و اعتماد کورکورانه به داروهای سنتی برای درمان دارند. داروهای سنتی در ردیابی و بازرسی سرطان بسیار مفید است اما در درمان آن بسیار ضعیف و ناکارآمد میباشد. ردیابی سلولهای سرطانی در بدن به خوبی و با کمک تصویربرداری فنی مانند MRI، CT اسکن، فراصوت، PET و بسیاری دیگر مواد شیمیایی انجام میشود.
8-1روشهای مرسوم در درمان سرطان:
روشهای بسیار رایج شامل این موارد است:
1- جراحی
2- پرتودرمانی ( رادیوتراپی)
3- شیمی درمانی
4- ایمیونوتراپی American cancer society 2007) (
5-پیوند مغز قرمز استخوان
6- ژن درمانی
7- نوردرمانی
8- حرارت درمانی
9 – هورمون درمانی
10 – مهار کننده های سیگنال رشد
11 – مهارکننده رگزایی (آنژیوژنز)
12- لیزردرمانی
1-8-1پرتو درمانی
در این روش تلاش برای نابود کردن سلولهای سرطانی در محل با انواع تابش مانند اشعه X، گاما، تابش ذرات، ایزوتوپ، فراصوت وجود دارد. تابش ذرات با تمرکز بر رشد سرطان بوده و میزان آن با حداقل صدمات به بافت اطراف تعیین می شود این نوع درمان انتروپی ارگانیزم را افزایش داده، مانع کارکرد سیستم ایمنی شده و سلولهای سالم را نابود کرده و پتانسیل شکل گیری سلولهای جهشی جدید را دارد که بعضی از آنها سرطانی میشوند((Roland.M_Mieszkowski.2004.
2-8-1شیمی درمانی
هدف آن نابود کردن سلولهای سرطانی با انواع مواد شیمیایی است. مواد کاربردی، در واقع سلولهای سرطانی را هدف گرفته و میزان آن محاسبه شده تا کمترین آسیب را به بافت اطراف وارد آورد این نوع درمان انتروپی ارگانیزم را افزایش داده، مانع عملکرده سیستم ایمنی، محیط سلول را سمی کرده، سلولهای سالم را نابود کرده و در واقع سلولهای جهشی جدید شکل می دهد که سرطان می شوند (Roland.M_Mieszkowski.2004).
3-8-1جراحی
فن تهاجمی دیگری است. هدف برداشتن سلول سرطانی در محل و تا حد امکان تعداد کمی سلولهای سالم است. آنهم به نوبه خود مانع رشد بیشتر می شود، چون سلول سرطانی در بدن نمانده است با این حال این فرضیه درست نیست چون به سختی می توان مرز دقیق رشد سرطان را تعیین کرد و کل سلولها را برداشت- علاوه بر آن، سلولهای سرطانی وارد جریان خون و مایع لنفاوی در طی عمل جراحی شده و به دیگر قسمتهای بدن گسترش می یابند. این نوع درمان نیز آنتروپی ارگانیزم را افزایش داده مانع کارکرد سیستم ایمنی سلول شده و سلولهای سالم و اندام را نابود می سازد. ((Roland.M_Mieszkowski.2004
9-1بعضی معایب مربوط به روشهای درمانی فوق :
کلیه روشهایی که در بالا اشاره کردیم کاملاً تهاجمی بوده سلولهای سالم را نابود کرده و مانع کارکرد سیستم ایمنی می شوند. این رویکرد منجر به افزایش انتروپی ارگانیزم و کاهش شانس بازیافت از سرطان می گردد. کلیه این روشها برای از بین بردن نشانه های سرطان طراحی شده و نه علت سرطان. چون علت سرطان بررسی نشده و درمان آن ارائه نگشته است، در اکثریت موارد سرطان گسترش یافته و مجدد بروز می کند. ((Roland.M_Mieszkowski.2004.
شیمی درمانی ضمن آنکه باعث مسموم کردن فوری سلول های سرطان است که سریع رشد می کند ، سلول های سالم بدن درمغز استخوان و دیواره روده ها و غیره را که سریع رشد می کند نیز از بین می برد و می تواند سبب ضایعه عضو بدن مثل کبد ، کلیه ها و قلب و ریه ها و غیره شود (Molife R-2002).
درمان اولیه با شیمی درمانی و پرتو درمانی غالباً اندازه تومور را کاهش می دهد. با این وصف شیمی درمانی و پرتودرمانی درازمدت به نابودی بیشتر تومور منتج نمی شود.
زمانی که بدن تحت تاثیر مسمو میت ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی قرار می گیرد سیستم ایمنی در معرض خطر و نابودی واقع می شود بنا براین شخص ممکن است مقاومت خود را در برابر انواع مختلف عفونتها و پیچیدگیهای ناشی از آن از دست بدهد (Molife R-2002).
شیمی درمانی و پرتو درمانی می تواند باعث جهش ژنتیکی سلولهای سرطانی گردد و مقاوم و پایدار شود ونابود کردن آنها مشکل خواهد شد. جراحی می تواند باعث گسترش سلول های سرطانی به دیگر نقاط بدن شود.
10-1تحقیقات جدید در درمان سرطان
1-10-1باکتری و ویروس و مهندسی ژنتیک
بعضی تحقیقات جدید، از باکتری و ویروس مهندسی ژنتیک برای عفونی سازی و نابود کردن سلولهای سرطانی استفاده می کنند. این امر زمانی مفید است که سرطان پیشرفته کرده و میزان زیادی سلولهای سرطانی موجود است. نقص بالقوه این روشها، تولید میزان زیادی سم از سلولهای سرطانی مرده است که به نوبه خود مانع کارکرد سیستم ایمنی شده یا حتی بیمار را می کشد. همچنین باکتری و ویروس اغلب جهش می یابند که به نوبه خود منجر به عفونت و حمله به سلولهای سالم غیر سرطانی می شود((Roland.M_Mieszkowski.2004.
2-10-1واکسن ضد سرطان
واکسن های ضد سرطان یا حتی واکسن مرسوم ضد سرطان برای بیماران خاص و نوع سرطانی در دست تحقیق می باشند. با ارائه تکه هایی از سلول سرطانی به سیستم ایمنی، می توان پاسخ سیستم ایمنی را برای نابود کردن سلولهای سرطانی زنده دریافت کرد((Roland.M _Mieszkowski.2004.
3-10-1نشانگرهای سرطان
خط تحقیق دیگر مربوط به مواد شیمیایی است که برای نشانگر سلولهای سرطانی به کار میرود. آنهم به نوبه خود موجب تشخیص راحت تر این سلولها توسط سیستم ایمنی می شود (Roland.M _Mieszkowski.2004)
4-10-1بازدارنده رشد سرطان
این خط تحقیقاتی مربوط به کاربرد مواد شیمیایی است که رشد سلولهای سرطانی را به تأخیر انداخته/ یا مانع رشد سلولهای سرطانی می شود. یک موضوع تحقیق جالب مواد منع کننده فعالیت تلومراز، آنزیم مسئول برای مدیریت/ طولانی شدن تلومراز است. تلومراز در میزان زیاد در 80% تومورها موجود بوده و به سلول تومور امکان می دهد به “بی مرگی” با برداشتن محدودیتها بر تعداد شعب سلولی دست یابد. این آنزیم در بسط حیات سلولهای سالم مفید بوده و به نوبه خود حیات موجود زنده را بسط میدهد.(سلولهای سرطانی و رشد آنها اطلاعات ارزشمندی درباره مبنای جوانی و بی مرگی در دست می دهد.)
(Roland.M_Mieszkowski.2004)
کلیه روشهایی که در بالا اشاره کردیم، جالب میباشند. هر چند این روشها به نوبه خود درمان معتبر سرطان را ارائه نمینمایند. ممکن است که بعضی از آنان در ارتباط با درمان غیر سنتی سرطان، درمان استاندارد سرطان در قرن 21 و 22 شوند.
11-1معرفی سلولهای سرطانی HeLa
سلولهای HeLa سلولهای اپی تلیایی و نامیرا مشتق شده از سرطان گردن رحم هستند که در سال 1951 میلادی از یک زن 30 ساله به نام هنریتا لکس 2 جدا شدهاند. سلولهای HeLa به عنوان نخستین رده سلولی انسانی شناختهشد که در مقایسه با سایر ردههای سلولی دارای رشد برجسته و قابل توجهی میباشد.
12-1معرفی سلولهای سرطانی MCF-7
سلولهای MCF-7 ، سلولهای شبه اپیتلیالی مشتق شده از سرطان پستان هستند که در سال 1970 میلادی از یک زن 60 ساله قفقازی جدا شدهاند. بافت جدا شده از اولین ماستکتومی این فرد، خوش خیم بود ولی 5 سال بعد در دومین ماستکتومی این فرد آدنوکارسینومای بدخیم یافت شد.
این رده سلولی بسیاری از ویژگیهای اپی تلیوم پستانداران نظیر توانایی پردازش استرادیول از طریق گیرندههای استروژنی سیتوپلاسمی را دارا میباشد. به علاوه سلولهای MCF-7 قادر به بیان انکوژن Wnt 7B نیز میباشند..
13-1مقایسه داروهای گیاهی و شیمیایی
برخی معتقد به خواص درمانی برای گیاهان داروئی نبوده یا در مورد آن اظهار تردید میکنند. بیشتر مردم به هنگام بیماری به سوی داروهای شیمیایی روی میآورند که در اینجا این مسئله مطرح میگردد که، آیا داروهای گیاهی بهترند یا داروهای شیمیایی؟
پاسخ اول : تردید در مورد اثربخشی گیاهان داروئی از آنجا ناشی میگردد که نحوه آماده سازی داروهای گیاهی و تحویل آنها به مردم به نحو صحیح انجام نمیگیرد و در نتیجه خواص درمانی گیاه از بین رفته و یا تقلیل مییابد که این امر موجب عدم تأثیر گیاه در درمان بیماری میگردد. از مواردی که باعث کاهش اثر بخشی گیاه میگردد:
– کشت در زمینی که از نظر مواد خاص مورد نیاز گیاه، دچار کمبود باشد.
– عدم مبارزه صحیح با آفات و بیماریهای گیاهان داروئی کشت شده که بعضاً، باعث کاهش مواد مؤثر گیاه یا تغییر نسبت ترکیبات مفید گیاه میگردند.
– رعایت نکردن زمان مناسب برداشت (برحسب وضعیت هوا و ساعات روز)
– خشک کردن گیاه در شرایط نامناسب (از نظر درجه حرارت- مدت زمان خشک کردن یا سرعت خشک کردن و…
– عدم نگهداری صحیح و بسته بندی مناسب (فرارّ بودن برخی ترکیبات – آلودگی گیاه برداشت شده به قارچ یا باکتری و…
– تقلبات داروئی (بعضاً بطور عمدی یا غیر عمد گیاهی به عنوان گیاه دیگر به صرف داشتن ظاهر مشابه فروخته میشود و این