طبقهبندی تعهد سازمانی
طبقهبندی خاصی بهمنظور بررسی تعهد سازمانی ایجادشده است. بهطورکلی سه بعد تعهد سازمانی در این طبقهبندی وجود دارد. در زیر خلاصهای از طبقهبندیهایی که بیشتر مورداستفاده قرار میگیرد ارائهشده است: اتزیونی[1] (1975)، آلن و مییر[2] (1991) و اوریلی و چتمن[3] (1986). این طبقهبندی توسط بایرام[4] (2005)، گل[5] (2002)، اکتی و گل[6] (2003) و بالی[7] (2000) استناد شده است.
2-13-1) طبقهبندی اتزیونی
در طبقهبندی اتزیونی (1975) تعهد سازمانی در سه بعد اخلاقی، حسابگرانه / ابزاری و تعهد توأم بااحساس بیگانگی موردبررسی قرارگرفته است. طبقهبندی اتزیونی در برخی از مطالعات مورداستفاده قرارگرفته است (Jernigan III, Beggs & Kohut, 2002; Penley & Gould, 1988). این طبقهبندی بر اساس یک مدل خطی / زنجیری است. تعهد اخلاقی در نقطهی مثبت قرار میگیرد؛ تعهد توأم بااحساس بیگانگی در نقطهی منفی قرار میگیرد و تعهد حسابگرانه / ابزاری در نقطهی وسط یا بیطرفانه قرار میگیرد. اگر یک کارمند احساس خود را تحتفشار سازمانی و ادراکات خود را در تضاد با اهداف سازمانی ببیند تعهد توأم بااحساس بیگانگی رخداده است. بهعنوان یک کارمند که محرکههایش ارضا شده او احساس تعهد حسابگرانه / ابزاری در سازمان دارد. در مورد تعهد اخلاقی، کارمند استانداردها و ارزشهای سازمان را درونی میکند (Balay, 2000).
2-13-2) طبقهبندی آلن و مییر
در طبقهبندی آلن و مییر (1991) نیز ابعاد تعهد سازمانی سه مورد هستند: تعهد عاطفی، مستمر و هنجاری. آلن و مییر تعهد سازمانی را بهعنوان یک وضعیت روحی روانی (روانشناختی) که منعکسکنندهی خواستهها، نیازها و تعهدات کارکنان است توصیف کردند. تعهد عاطفی بهعنوان وابستگی عاطفی فرد به سازمان و تعیین هویت شدن از طریق آن تعریف میشود. آلن و مییر تعهد مستمر را صورتی از دلبستگی روانی فرد به سازمان دانسته که از ادراک کارمند از چیزهایی که در صورت ترک سازمان از دست میدهد، ناشی میشود و تعهد هنجاری نشاندهندهی یک نوع احساس تکلیف برای ادامهی همکاری با سازمان است. در تعریف آلن و مییر، به ترتیب تمایل، نیاز و وظیفهی عاطفی، تداوم و ابعاد تعهد سازمانی است. آلن و مییر این ابعاد را بهعنوان اجزای تعهد سازمانی تصور کردند. آنها استدلال میکنند که یک کارمند میتواند هر یک از این ابعاد را در درجات مختلف تجربه نماید (Meyer & Allen, 1991).
2-13-3) طبقهبندی اوریلی و چتمن
در طبقهبندی ایجادشده توسط اوریلی و چتمن (1986) تعهد سازمانی در سه سطح انطباق، شناسایی و درونی موردبررسی قرارگرفته است (Balay, 2000; O’Reilly III, 1989). در سطح انطباق، هدف کارکنان رسیدن به پاداش خاص است. در این سطح منافع بالقوه و ضمانتهای اجرایی، نگرش و رفتار کارکنان در سازمان را تحت تأثیر قرار میدهد. در سطح شناسایی، کارکنان ارزشهای سازمانی را به اشتراک میگذارند و ارزش ذاتی پاداش و سازگار باارزشهای خود را پیدا میکنند. در سطح درونی، کارکنان ارزش و هنجارهای سازمانی را بهعنوان ارزشها و هنجارهای خود میپذیرند (O’Reilly III, 1989).
[1] Etzioni
[2] Alen & Mayer
[3] O’Reilly & Chatman
[4] Bayram
[5] Gul
[6] Oktay & Gul
[7] Balay