قدمتی به اندازه تاریخ بشریت دارد به طوریکه تبلیغات محیطی از اولین روشهای ترفیع بوده است. براساس اسناد به دست آمده اولین تبلیغ در تاریخ جهان به دوران بابلیان در 3000 سال بیش از میلاد مسیح باز میگردد (برده، 2005 ،ص 1)
در طول تاریخ و در هر عصر و هر جامعه، متناسب با هدف، مبلغ رسانه و تکنولوژی در دسترس، و در چارچوپ فرهنگ و ارزش های حاکم، تبلیغات به اشکال مختلف دیداری، شنیداری از شعر و خطابه، تا تصویر، نماد، ماکت و ترکیبات مختلف سمعی و بصری شکل گرفت و گسترش یافت. باستان شناسان شواهدی را کشف کرده اند که بر اساس تبلیغات بازرگانی به سه هزار سال قبل از میلاد و به دوره تمدن پادشاهان بابل می رسد. یکی از اولین روش های شناخته شده تبلیغات، تصاویر دیواری است که بر روی دیوارهای ساختمان های باستانی در سرزمین بابل کشف شده اند. برای مثال متن یک آگهی دیواری که در رم باستان کشف شد ملکی را برای اجاره تبلیغ می کند.
در قرون وسطی، خطابه های ستایش آمیز از محصولات و کالاها به تبلیغات شکل ساده و موثر می بخشید. این خطابه ها توسط کسانی که اصطلاحاً جارچی نامیده می شدند انتشار می یافت.
شکل های گرافیگی و تصویری از تبلیغات ریشه ای دیرینه در تاریخ دارد. پیشرفت تبلیغات چاپی از موقعی آغاز شده که در سال450 1 دستگاه چاپ توسط گوتنبرگ آلمانی اختراع شد و نشریات چاپی قابل حمل رواج یافت. آژانس های تبلیغاتی عمدتا متمرکز بر تبلیغات چاپی بودند ولی ظهور رادیو باعث شد که تا دهه 1930- 1920 تبلیغات رادیویی شکل مسلط روش های تبلیغاتی در اوج قرار گیرد (گلستان ، 1381،19 ).
در اوایل دهه 1940 با آمدن تلویزیون در صحنه، به دلیل هزینه های بالا و کمبود برنامه، آگهی های تبلیغاتی استقبال عمومی چندانی نیافت. ولی در دهه1950 با رونق گرفتن اقتصاد غرب، تلویزیون به عنوان یک رسانه تبلیغاتی از رادیو پیشی گرفت. از دهه 9901 با گسترش شبکه جهانی اینترنت و رواج گرفتن تجارت الکترونیکی تحول اساسی در فلسفه، شکل و محتوای تبلیغات در حال شکل گرفتن است (گلستان، ،1381،54).
3.3.2) تاریخچه تبلیغات در ایران
سابقه تبلیغات در ایران به عهد قاجار بر می گردد. در عهد قاجار آگهی حداقل سه نام داشته است: ابتدا اعلامنامه، سپس اشتهارنامه که مورد قبول عام قرار نگرفت و نهایتاً اعلان. که به دنبال تشکیل فرهنگستان ایران در سال1314 واژه آگاهی، جایگزین اعلان شد. اما به دلیل استفاده کلمه آگاهی در تامینات اداره کل شهر بانی، به کلیه وزارتخانه ها دستور داده شد از استعمال کلمه آگاهی به جای اعلان خودداری نمایند. نهایتأ به دستور نخست وزیر وقت، واژه آگهی به جای آگاهی تعیین گردید. نخستین آگهی که در مطبوعات عهد ناصری درج شد، به سفارش یک تاجر فرنگی به نام(( موسیو روجیاری )) است که در شماره ششم وقایع اتفاقیه مدرج است. اولین قیمت گذار آگهی در ایران دیوان اعلی بوده است. ضمن آنکه در سال1316 اولین شرکت تبلیغاتی ایران با عنوان کانون آگهی زیبا راه اندازی شد و تا سال 1382 این تعداد فقط در تهران متجاوز از 860 شرکت تبلیغاتی بوده است(محمدیان، 1382،38).
4.3.2) اصول تبلیغات:
تبلیغات نیز مانند دیگر مباحث تابع اصولی می باشد. برخی از مهمترین موارد که به عنوان یک اصل پذیرفته شده اند عبارتند از: (بلوریان تهرانی،1376)
اطلاعات و آگاهی های که نسبت به کالا یا خدمت بنگاه یا یک فرآیند داده می شود باید صحیح، کامل و حاوی نکات مثبت و منفی آن باشد.
شعارها و پیام ها باید واقعی، عینی و قابل لمس باشد.
از اغراق و گزافه گویی باید پرهیز شود.
مخاطب فریب داده نشود.
از صفات عالی برای توصیف کالا و خدمات استفاده نگردد.
شعارها با ارزش های اخلاقی و فرهنگی و مقدسات ملی تضاد نداشته باشد.
کالا، خدمت یا موسسه ی رقیب به بدی، قساد و عدم مرغوبیت متهم نگردد.
کرامت والای انسانی حفظ شود.(بلوریان تهرانی ,1376،51).
5.3.2) طبقه بندی تبلیغات
به نظر می رسد که تبلیغات را میتوان در دو گروه اصلی طبقه بندی نمود .