7. . تلاش برای دستیابی به تکنولوژی پیشرفته به عنوان شرط لازم در موفقیت هر طرح نوآورانه است.
8. نزدیک شدن هرچه بیشتر به مشتریان به عنوان منابعی برای ایدﻩهای جدید و ارتقای بهرﻩوری.
9. حمایت از کارآفرین درون سازمانی.
10.توجه به نوع پاداش و نحوه پرداخت.
11.بها دادن به خلاقیت، عدم کنترل مستقیم و سرمایه‌گذاری سخاوتمندانه.
12. وجود سیستم ارزیابی مناسب.
قصدکارآفرینانه
یکی از عوامل زیربنایی رفتار برنامه‌ریزی شده، قصد و نیت کارآفرینانه است. قصد کارآفرینانه را به عنوان اولین اقدامی که فرد، قبل از آغاز رسمی راهاندازی کسب و کار و یا تولید و فروش اولیه مربوط به کسب و کاری انجام می‌دهد، تعریف می‌کنند (Carr & Sequeira, 2007) . چندین فعالیت عمده که در جهت اقدام اولیه به منظور نیت کارآفرینی در نظر گرفته می‌شود را می‌توان به نوشتن طرح تجاری یک کسب وکار، یافتن ساختمان و تجهیزات برای راهاندازی کسب و کار، پس‌انداز و توسعه دادن محصول یا خدمات جدید بیان کرد. چنین اقداماتی به عنوان اهدافی در نظر گرفته می‌شود که در مرحله قبل از ظهور کسب وکار یا رفتار نهایی مشاهده نشده از سوی فرد کارآفرین، می‌تواند بروز کند (رحمانیان کوشککی و همکاران، 1391).
نگرش نسبت به کارآفرینی
نگرش، وضعیتی است جهت پاسخ مساعد یا نامساعد به یک شی، شخص، نهاد یا یک رویداد و اولین عامل تعیین کننده نیت‌های کارآفرینانه به شمار می‌آید. به بیان دیگر، نگرش عبارت است از درجه‌ای که شخص، رفتار مطلوب یا نامطلوب مورد نظر را از دیدگاه خود ارزیابی می‌کند (Claar& et al., 2009).
نگرش کارآفرینی را به عنوان میل و درک احتمال از شروع یا راهاندازی یک کسب وکار تعریف می‌کنند. استفاده از این عامل در نیت‌های کارآفرینانه به صورتی است که از دیدگاه فرد، تا چه اندازه راهاندازی کسب وکار جالب به نظر می‌رسد که مؤید تأثیر نگرش بر نیت به شروع یک کسب و کار کارآفرینانه می‌باشد. به طور کلی، افراد نگرش مثبتی نسبت به کسب وکارهایی که دیگران آن را مهم ارزیابی می کنند، دارند. پیشینه خانواده، قرار گرفتن در معرض کسب وکار دیگران و تجربه قبلی در زمینه کارآفرینی در نگرش افراد نسبت به توسعه کارآفرینی تأثیرگذار خواهد بود. از این رو هر اندازه افراد نسبت به فعالیت‌های کارآفرینانه نگرش مثبت داشته باشند، بدون تردید کارآفرینی را به عنوان امری شدنی و امکان‌پذیر درک کرده و احتمال موفقیت آن‌ها بیشتر می‌شود (Carr & Sequeira, 2007).
به منظور تقویت نگرش مثبت به کارآفرینی لازم است ابعاد زیر تقویت شوند:
استقلال:منظورازاستقلال،فعالیتمستقلفردیاتیمبراىطرحیکاندیشهیاچشم‌اندازوتداومآنتامرحلهتکاملاست.بهطورکلىاستقلالبهمعناىتوانایىوتمایلبهخودگردانىدرپىبهره‌جویىازفرصت‌هاست.دربافتسازمانىاینواژهبهفعالیتىاطلاقمى‌گرددکهبهدورازمحدودیت‌هاىخفقان‌آورسازمانىصورتمى‌پذیرد(Dess & Lumpkin, 2005).اندیشمندانکارآفرینىنقشاستقلالرادردوزمینهمدنظرقرارمى‌دهند:
مینتزبرگ(1973) و واترز (1985) بیشتربرجنبهرهبرىقدرتمنداستقلالتاکیددارندوبیانمى‌کنندکه استقلالحالتىازراهبردگذارىکارآفرینىاستکهدرآنرهبرىقدرتمند،دستبهفعالیت‌هاىتعیینکنندهوپرمخاطرهمى‌زند. درمقابل،چارچوبتلفیقىهارت(1992)شاملحالتىتولیدکنندهاستکهدرآناعضاىسازمانبافعالیت‌هایىکارآفرینانهنظیرارائهایده‌هاىجدیدبهسطوحبالاترمدیریت،بهتعییناستراتژى‌هاکمکمى‌کنند(Hart, 1992).اینالگوهانشانمى‌دهنداستقلال،بعدىحیاتىازگرایشکارآفرینىمحسوبمى‌شود.
نوآورى:نوآوری، درگیرشدنوپشتیبانىکردنازایده‌هاىجدید،نابوتجربىبااستفادهازشیوه‌هاىخلاقاستوبهدنبالراهکارهاىخلاق،غیرعادىوجدیدبراىمشکلاتونیازهااست.آن‌هادرتعریفدیگرىازنوآورىآنراخلقومعرفىمحصولاتجدیدبهبازار،کهمعمولاًسبببهبودرقابتمى‌شودمعرفىمى‌نمایند(احمدی آذر، 1387).
نوآورىبهشکل‌هاىمتفاوتىبروزمى‌یابد:
نوآورى‌هاىفناورانهبطورابتدایىشاملپژوهشوفعالیت‌هاىمهندسىباهدفتوسعهمحصولاتوفرآیندهاىجدیداست.
نوآورىمحصولبازارشاملتحقیقاتبازار،طرحمحصولونوآورى‌هایىدرتبلیغاتوارتقااست.
نوآورىادارىبهسیستم‌هاىمدیریت،تکنیک‌هاىکنترلوساختارسازمانىنوینبرمى‌گردد.
ازآنجاکهنوآورىابزارمهمىبراىایجادکسبوکارهاىمخاطره‌آمیزجدیدمى‌باشد،بایدتوجهداشتکهبهدلیلوجودریسکبالادرایننوعنوآورى‌ها،ممکناستسرمایهگذارى بازگشتنداشتهباشد.
کاوینومایلز (1999)عقیدهدارند،نوآورىاصلى‌ترینومهم‌ترینشاخصکارآفرینىمى‌باشدواینمعیارمعمول‌ترینزمینهدرادبیاتکارآفرینىاست(احمدی آذر، 1387).
ریسکپذیری:میلروفرایسوندرتعریفریسکپذیرىبیانمى‌کنندکهریسک‌پذیرىاندازه‌ای استکهمدیرانعلاقهدارنددستبهتصمیماتپرخطروبزرگبزنند.درتعریفدیگرى،ریسکپذیرىراتمایلبهتخصیصمنابعمشخصبهفرصتهایىمی‌دانند کهاحتمالمعقولىبراىشکستدارند (Miller & Friesen, 1978).