به احتمال زیاد واژه «بوتاکس» رو زیاد شنیدین؛ یه جور روش زیبایی که بدون نیاز به جراحی به رفع چین و چروکای صورت کمک می کنه.
این روزا، افراد زیادی واسه نابود کردن چروکای پیشونی یا خط لبخند به کارشناسان تزریق بوتاکس مراجعه کرده و در عرض چند دقیقه به جوون تر شدن چهره خود اقدام می کنن.
اما شاید باحال باشه بدونین بوتاکس که الان این همه محبوبیت داره، به واسطه سوسیسای آلمانی کشنده در اوایل دهه ۱۸۰۰ میلادی کشف شد.
در اون زمان، یه فیزیکدان آلمانی به نام «جاستینوس کرنر» واسه اولین بار به وجود «سم بوتولینوم» در این سوسیسا مشکوک شد که اصل فلج شدن عضلات و مرگای اون دوره به حساب می رفتن. در دوران جنگای ناپلئون، پس از گسترش «مسمومیت در اثر مصرف سوسیس»، کرنر بیشتر از گذشته به فرضیه های خود مطمئن شد و بخاطر این، صدها عدد از سوسیسا رو مورد آزمایش قرار داد.
در نتیجه این تحقیقات، ایشون اولین فردی بود که تونست به خاصیت درمانی سم موجود در این ماده غذایی پی برده و اثرات به درد بخور اونو به همه مردم بشناساند.
بوتولیسم که از راه غذا به آدم منتقل می شه یه مریضی فلج کننده جدیه که در نتیجه آلودگی با باکتری کلستریدیوم بوتولینوم که سم تولید می کنه، ایجاد می شه.
این باکتری در خاک، گوشتای آلوده و در محیطای خالی از اکسیژن زندگی می کنه.
ترکیب این میکروب با غذاهای فراوری شده و گوشتای نمک سود، یافته های مرگباری به دنبال داره.
سم بوتولینوم با اینکه به مشکلات بینائی، ایجاد اشکال در روند قورت دادن غذا، استفراغ و ضعف عضله ها منجر می شه اما حالا خوبیش اینه روشی واسه کنترل این سم پیدا شده و آدم تونسته از اثرات مثبت اون در جهت زیبایی و جوون سازی پوست استفاده کنه.
طوری که الان، این سم که با نام تجاری بوتاکس در سراسر جهان شناخته می شه، بسیار موردتوجه مردم دنیا قرار داره و براساس آمار کشور آمریکا، از سال ۲۰۰۰ تا حالا اندازه درخواست واسه اون ۷۰۰ درصد زیاد شده.
بوتاکس در واقع واسه فلج موقت عضلات تزریق می شه.
سم بوتولینوم با فلج عضلات زیرپوستی واسه صاف کردن چین و چروک های صورت و ایجاد ظاهری جوون تر در افراد استفاده میشن.
به کار گیری سم واسه داشتن زیبایی ظاهری از زمانای قدیم در میان اقوام جورواجور بشر رواج داشته.
طوری که می گن در مصر باستان، مردم پلکای خود رو با ترکیبی سمی از مس و سرب نقاشی می کردن. این کار باعث ایجاد بی خوابی و آسیب جدی به مغز می شده.
یا مثلا یونانیا با به کار گیری کرمای ساخته شده از سرب صورت خود رو رنگ می کردن که دست آخر به جنون افراد منتهی می گشته.
اینطوری باید گفت فدا کردن سلامتی واسه زیبایی بیشتر گرایشیه که از سالای بسیار دور در میان آدما رواج داشته و بازم هم افراد زیادی به این کار تلاش می کنن.
در آخر هم شاید بد نباشه بدونین که در بعضی از لوازم آرایشی مخصوص چشم از جیوه به عنوان ماده نگهدارنده استفاده می شه.
حتی در سال ۲۰۰۷ میلادی، مشخص شد که یه سوم از ۳۳ رژلب قرمزی که به وسیله گروه پشتیبانی از سلامت وسایل آرایشی مورد آزمایش قرار گرفتن، شامل سرب هستن.