مهندسان در فعالیت های حرفه ای خود منافع همه ذینفعان شامل کارفرمایان و مشتریان را به عنوان معتمدان آن ها در نظر می گیرند و از ایجاد تعارض در منافع پرهیز می کنند.
مهندسان اعتبار حرفه ای خود را از شایستگی خدمات خود به دست می آورند نه از رقابت های غیرمنصفانه با دیگران
مهندسان به شیوه های عمل کنند که صداقت حرمت و شان حرفه خود را حفظ کنند.
مهندسان همواره مسیر شغلی خود را از حیث حرفه ای توسعه می دهند و در عین حال برای مهندسان تحت سرپرستی خود نیز فرصت های توسعه حرفه ای فراهم می آورند (فراستخواه، 1385).
در سطح دانشگاه
در راستای توجه به لوازم اخلاق حرفه ای برای توسعه فرهنگ خودارزیابی و خودتنظیمی در نهادهای علمی، این موضوع در سطح مطالعات دانشگاهی نیز مورد توجه قرار گرفته است. دانشگاه ها با همکاری انجمن های تخصصی و مراکز مطالعاتی دوره هایی دربرگیرنده سرفصلهای درسی در زمینه اخلاق حرفه ای با تمرکز بر گروه رشته های مختلف برنامه ریزی می کنند و این دروس در قالب برنامه های درسی عمومی و اختیاری در دانشگاه ها برای دانشجویان رشته های مربوطه تدریس می شود. برای مثال در دانشگاه استونی بروک دوره هایی درباره اخلاق مهندسی نرم افزار برگزار می کند. به طوریکه هر دانشجو در پایان دوره بتواند درباره مفاهیم خاص اخلاق در فناوری نرم افزار رایانه ای و ساماندهی اطلاعاتیف دانش و توانایی های لازم را به دست آورد.
در دهه 70 در ایالات متحده فعالانی از اعضای هیات علمی دانشگاه ییل با همکاری انجمن ارزشهای آموزش عالی مبتکر برنامه ای شدند که هدف ان ترویج و توسعه اخلاق حرفه ای در بخش های دولتی و خصوصی بود و تا آنجا پیش رفت که دهها سازمان تحت پوشش فعالیتی آن ها قرار گرفتند.
در میان شرکت های صنعتی و خدماتی نیز تقاضای موثری برای ارتباط با انجمن های حرفه ای و تخصصی در جهت برگزاری دوره های اخلاق حرفه ای و اخلاق فناوری یا اخلاق در علم و فناوری در چند دهه اخیر در حال رشد بوده است. حتی واحدهایی با عنوان دفتر اخلاق پژوهی و یا عناوین مشابه در سطح بنگاه ایجاد می کردند که کار آن ها، برقراری ارتباط با انجمن های حرفه ای و تخصصی به منظور ترویج اخلاق در میان مهندسان و متخصصان خود بوده است (تافلر، 2004).
در سطح انجمن های علمی و تخصصی
در سطح انجمن های تخصصی و حرفه ای هر یک از رشته های مهندسی و فناوری نیز مرامنامه اخلاقی مربوط به آن رشته تدوین و بر آن توافق می شود و همه اعضای حرفه خود را متعهد به رعایت آن می دانند.
2-1-14 اخلاق حرفه‌ای در مدیریت آموزشی و آموزش عالی
مدیریت آموزشی و مدیریت مدرسه به عنوان مسئول تشخیص سیاست‌های آموزشی دولت و اهداف عمومی و ویژه می‌باشند که جهت نیل به این اهداف تعیین می‌شوند و باید به طور شایسته‌ای رفتار نمایند و رفتار شایسته آن‌ها نه فقط در قوانین و سیاست‌‌هاست بلکه باید در نقش خود دارای اخلاق حرفه‌ای باشند که در آن بر ارزشهای جهانی و همگانی تأکید می‌شود.
مدیر سازمان آموزشی، در حقیقت رهبر آن سازمان است که باید خط مشیها را تعیین کند و قادر باشد که آن‌ها را به وسیله همکاران یا زیردستان خود به اجرا درآورد. برای به اجرا درآوردن خط مشیها، مدیر باید بتواند در دیگران نفوذ کند. او به عنوان رهبر آموزشی باید نه تنها دارای دانش، تخصص و اخلاق خاص باشد بلکه لازم است دیگران را نیز به دانش، تخصص و اخلاق مجهز سازد. وی باید این توانایی را داشته باشد که دانش‌آموزان را شهروندانی مفید و قابل اعتماد بار آورد. او هرگز قادر به انجام چنین کاری نمی‌شود مگر آن که خود ویژگی مفید و قابل اعتماد بودن را داشته باشد. او نه تنها باید فلسفه روشن و مفروضات اخلاقی داشته باشد، بلکه لازم است با جاری ساختن افعال و رفتارهای اخلاقی ارائه طریق کرده و به همه معلمان و دانش‌آموزان و حتی اولیاء راه حل ارائه دهد. از همه مهم‌تر، اگر نظر و عمل مدیر جنبه اخلاقی نداشته باشد، معلمان نسبت به این که رفتار مدیرشان در راستای پشتیبانی ارزش‌هاست دچار تردید می‌شوند و به همکاری با او متقاعد نمی‌شوند. آموزش و پرورش سنگ زیربنای هر جامعه است. مقوله‌هایی از قبیل عدالت اجتماعی، آزادی، فرصت‌های مساوی، حقوق فردی نظایر آن فقط از طریق برنامه‌ریزی درست آموزش و پرورش تحقق می‌یابد (میر کمالی، 1382).
2-1-15 خصوصیات مدیران آموزشی دارای اخلاق حرفه ای
. به دیگران احترام می‌گذارند. به افراد فقط به خاطر خودشان احترام قائل است نه به خاطر هدف دیگری.
. خود را خدمتگزار دیگران محسوب می‌کنند.
3. عادل هستند هم به مسائل و امور مختلف از سر انصاف و عدالت توجه می‌کنند و هم نسبت به موقعیت‌ها و افراد آگاهی کافی دارند.
4. صادق هستند.
5. اجتماع‌گرا هستند.
6. از میان دو گزینش، عمل درست و عمل آسان، اولی را بر می‌گزیند.