شرح لغات و اعلام دشوار در دیوان سلمان ساوجی۹۲- فایل ۱۰

اعناق. گردنها و بزرگان قوم …………………………………………………………………………. (غیاث اللغات ).
عنق و عنق و عنق ‚ بمعنی گردن و مهتران و پاره ای از خیر………… (منتهی الارب )
ج عنق و عنق، گردن…………………………………………………………………………………………………. ( انندراج).
کمان هیبتت افکنده سهم در ارواح کمند طاعتت آورده دست در اعناق
دیوان / ۵۴۵
اغبر. گردآلوده ………………………………………………………………………………………………………….. (آنندراج ).
آنچه برنگ خاکی باشد. و مونث : غبراء. ج، غبر. ………………………………………..( اقرب الموارد).
دیده فتح و ظفر را میل در میل اسمان از غبار شاهراهت کحل اغبر میکند
دیوان / ۴۹۶ و ۵۳۸
اغصانغصن، بمعنی شاخ درخت باشد که بر شاخ دیگر برآید یا عام است ……………………………………………………………………………….. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
عنادل چو کلیم اندر کلام آیند برقصان شود شاخ شکوفه چون عصا اندر ید بیضا
دیوان / ۳۸۲ و ۴۸۵
از رویها بروید گلهای شنبلید بر تیغها بخندد اغصان ارغوان (فرخی) .
افاعی. افعی. مارهای زهرناک ……………………………………………………….. (آنندراج ) (غیاث اللغات ).
ج افعی، بمعنی مار ناپاک ………………………………………………………………………………… (اقرب الموارد).
رگهایی است که از هر جانب برمی آید………………………………………………………….. (اقرب الموارد).
زلالش ملوس بسم افاعی حجارش بحدت چو نیش اقارب.
دیوان / ۴۰۱
افتقار. نیازمند گردیدن ………………………………………. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
حاجت بکسی پیدا کردن.و به این معنی با »الی متعدی شود…………………… (اقرب الموارد).
درویش گشتن …………………………………………………………(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
شاید که بهر پیش کف کان یسار تو همچو بنفشه کفچه کند ز افتقار دست
دیوان / ۴۱۵
چون به انبازیست عالم برقرار هر کسی کاری گزیند ز افتقار
(مولوی).
اکلیل . تاج . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج )
تاج. تاج مرصع ………………………………………………………………………………….. (شعوری ج ۱ ص ۱۳۹).
تاج . افسر دیهیم . گرزن . تاج مرصع و بی شبهه این تاج شبیه به تاج یونانیان بوده که از شاخ خرزهره و زیتون می کرده اند و به گرد سر می بسته اند. اکلیل الملک نیز که داروییست شبیه به همین اکلیل است …………………………………………………… (لغت نامه دهخدا).
پیش چترت ان مقدم بر سماک اندر سمو جبهه و اکلیل را بر ارض میساید سما
دیوان / ۳۷۱
مرا زیبد از خسروان عجم سر تخت کاوس و اکلیل جم
(نظامی ).
اکسون.جامه سیاه قیمتی که بزرگان جهت تفاخرپوشند………………………. (ناظم الاطباء)
دیبای صبح را دل او بافتست پود اکسون شام را غضبش تافتست تار
دیوان / ۵۲۴
گر نباشد ز برای شرف عیسی کس پوشش سم خر از اطلس و اکسون نکند
( فلکی شروانی).
الست. در عربی تاء آن مضموم است ولی فارسی زبانان به سکون آن تلفظ میکنند بمعنی آیا نیستم ؟ یا آیا نباشم………………………………………………………… (غیاث اللغات ) (آنندراج).