کلاهبرداری رایانه­ای در قانون تجارت الکترونیک
قانونگذار ایران با علم به این که کلاهبرداری رایانه­ای با ماده 1 قانون تشدید مجازات مرتکبین اختلاس، ارتشاء و کلاهبرداری قابل مجازات رایانه­ای د بستر مبادلات الکترونیک نموده است.

  • رکن قانونی

ماده 67 قانون تجارت الکترونیک مقرر می­دارد: « هرکسدر بستر مبادلات الکترونیکی با سوء استفاده و یا استفاده غیر مجاز از داده پیام­ها ، برنامه­­ها و سیستم­های رایانه­ای و وسایل ارتباط از راه دور و ارتکاب افعالی نظیر ورود، محو، توقف(داده پیام)، مداخله در عملکرد برنامه­ها یا سیستم رایانه­ای و غیره دیگران را بفریبد و یا سبب گمراهی سیستم­های پردازش خودکار و نظایر آن شود و از این طریق برای خود یا دیگری وجوه، اموال یا امتیازات مالی تحصیل کند و اموال دیگران را ببرد، مجرم محسوب و علاوه بر رد مال به صاحبان اموال به حبس از یک تا سه سال و پرداخت جزای نقدی معادل مأخوذه محکوم می­شود.
 
تبصره : شروع به این جرم نیز جرم محسوب و مجازات آن حداقل مجازات مقرر در این ماده می­باشد.

  • رکن مادی

رکن مادی این جرم در قانون تجارت الکترونیک از 4 جزء زیر تشکیل شده است:
1 – 2)  انجام اعمالی مانند سوء استفاده یا استفاده غیر مجاز از داده پیام، برنامه­ها و سیستم­های رایانه­ای و وسایل ارتباط راه دور1و ارتکاب افعالی نظیرل وارد کردن، محو، توقف و مداخله در سیستم
2 – 2 ) فریب دیگری یا گمراهی سیستم­های پردازش خودکار و نظایر آن
3 – 2 ) تحصیل وجوه، اموال یا امتیازات مالی برای خود یا دیگران
4 – 2 ) بردن مال دیگری

  • رکن معنوی

کلاهبرداری رایانه­ای موضوع ماده 67 قانون تجارت الکترونیک همانند کلاهبرداری سنتی جرمی عمدی است و علاوه بر سوءنیت عام به سوءنیت خاص نیز نیاز دارد. لذا مرتکب علاوه بر این که باید علم به غیر مجاز بودن و متقلبانه بودن اعمالی که منجر به کلاهبرداری رایانه­ای می­شود داشته باشد باید قصد نتیجه جرم یعنی بردن مال دیگری را نیز داشته باشد.
لذا اگر مرتکب قصد لطمه زدن به رقیب تجاری را داشته باشد و از این رهگذر هیچ­گونه وجه یا مالی را تحصیل نکند و مال کسی را نبرده باشد مشمول این مداه نخواهد بود.
ب) بررسی کلاهربرداری رایانه­ای در قانون مجازات جرایم رایانه­ای
ماده 13 قانون جرایم رایانه­ای مقرر می­دارد: « هر کس به طور غیر مجاز از سامانه­های رایانه­ای یا مخابراتی با ارتکاب اعمالی از قبیل وارد کرده، تغییر، محو، ایجاد متوقف کرده داده­ها یا مختل کردن سامانه، وجه
یا مال یا منفعت یا خدمات یا امتیازات مالی برای خود یا دیگری تحصیل کند علاوه بر رد مال به صاحب آن به حبس از یک تا پنج سال یا جزای نقدی از بیست میلیون ریال تا یکصد میلیون ریال یا حد مجازات محکوم خواهد شد.»
در تدوین ماده 13 قانون جرایم رایانه­ای از تعریف مذکور در اسناد بین­المللی تبعیت شده است، به همین جهت با ماده 67 قانون تجارت الکترونیک عنصر «فریب» یکی از عناصر تحقق جرم کلاهبرداری رایانه­ای می­باشد و مرتکب باید با انجام اقدامات مذکور در ماده 67 باعث فریب قربانی یا گمراهی سیستم پردازش گردد در حالی که به موجب ماده 13 قانون جرایم رایانه­ای برای تحقق کلاهبرداری رایانه­ای نیازی به فریب و گمراهی سیستم پردازش نمی­باشد.1
تفاوت دیگر این است که به موجب ماده 67 قانون تجارت الکترونیک مرتکب جرم کلاهبرداری رایانه­ای باید، مال متعلق به دیگری را ببرد به عبارت دیگر، «بردن مال دیگری» از عناصر اصلی و اساسی جرم کلاهبرداری رایانه­ای موضوع ماده 67 محسوب می­شود در حالی که به موجب ماده 13 قانون جرایم رایانه­ای صرف تحصیل وجه یا مال یا منفعت یا خدمات و یا امتیازات مالی برای خود یا دیگری با سوء استفاده از سیستم رایانه­ای موجب تحقق جرم می­گردد و لزومی به بردن مال دیگری نمی­باشد. در نتیجه اگر فردی با سوء استفاده از سیستم­های رایانه­ای برای اینکه حق بیمه عمر کمتری پرداخت کند سن خود را در شناسنامه از 80 سال به 58 سال تبدیل کند و از این طریق به منفعتی برسد به موجب ماده 13 قانون جرایم رایانه­ای جرم کلاهبرداری رایانه­ای تحقق پیدا می­کند در حالی که به موجب ماده 67 قانون تجارت الکترونیک چون در این مورد بردن مال دیگری، تحقق پیدا نکرده است لذا جرم کلاهبرداری رایانه­ای محقق نشده است.
1 – سوء استفاده از داده پیام­ها، برنامه­ها و سیستم­های رایانه­ای و وسایل ارتباط از راه دور به مواردی اطلاق می­شود که شخصی از ابتدا حق یا اجزاه دسترسی به اطلاعات و وسایل مزبور را نداشته  واز طریق ارتکاب افعالی نظیر ورود، محو،توقف و مداخله در سیستم در عملکرد برنامه و سیستم­های رایانه­ای و نظایر آن، خود را ذیحق معرفی نموده و با فریب اشخاص یا سیستم­های پردازش خودکار، اموال یا امتیازاتی را به نفع خود یا دیگری تحصیل می­کند. منظور از استفاده غیر مجاز ناظر بر مواردی است که کاربر، به صورت قانونی حق دسترسی به اطلاعات و وسایل فوق را دارد و از برخی جهات، مجاز به مداخله در برنامه یا عملکرد سیستمها و وسایل مذکور است، ولی از حدود تعریف شده قانونی فراتر رفته و از طریق استفاده غیر مجاز و ارتکاب افعال مندرج در متن ماده، موجب فریب اشخاص یا سیستم­ها و تحصیل مال غیر به نفع خود یا دیگری می­شود.
1 – محمدی، رضا، کلاهبرداری رایانه­ای، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه مازنداران، سال 85، ص 121.
لینک جزییات بیشتر و دانلود این پایان نامه:
بررسی تحلیل تکوین جرم در فضای مجازی با تأکید بر قوانین کیفری ایران