9. تا حد امکان بهجای سؤالهای کامل کردنی، از سؤالهای پرسشی استفاده کنید؛
10. در سؤالهای کامل کردنی، از کاربرد اشارات دستوری و موارد دیگری که جواب سؤال را مشخص میکنند خودداری کنید (سیف،1389: 179-175).
3-14-2) آزمونهای صحیح- غلط
در آزمونهای صحیح-غلط تعدادی سؤال یا جمله در اختیار آزمونشونده گذاشته میشود و او صحیح یا غلط بودن آنها را تعیین میکند. سؤالهای صحیح-غلط سادهترین صورت سؤالهای عینی هستند. پوفهام (2002) گفته است که سؤالهای صحیح-غلط متداولترین نوع سؤالهای عینی هستند و پرورشکاران از زمان سقراط تاکنون از آنها استفاده میکردهاند. سؤالهای صحیح -غلط دارای سه نوع: الف) صحیح-غلط ب) بله-نه ج) اصلاحی میباشند (سیف،1389: 187).
1-3-14-2) محاسن و معایب آزمونهای صحیح – غلط
ابیل (1979) درباره محاسن آزمونهای صحیح-غلط گفته است دلیل عمده استفاده از این نوع آزمونها آن است که وسیلهی مستقیم و سادهای برای سنجش بازده آموزشی رسمی بهحساب میآیند، زیرا جوهرهی پیشرفت تحصیلی تسلط یافتن بر دانش کلامی مفید است. بهطور میتوان محاسن این آزمونها را به شرح زیر فهرست کرد:
الف) بیان موضوعهای درسی در قالب عبارتهای ساده؛
ب) سادگی تهیه؛
ج) عینی بودن تصحیح جوابها؛
د) زیادی تعداد آنها در هر جلسه امتحانی.
بهرغم محاسن بالا، آزمونهای صحیح-غلط را از جهاتی موردانتقاد قراردادند و ایرادهایی به آنها وارد کردهاند. ایرادهای وارده به این آزمونها را میتوان به شرح زیر برشمرد:
الف) این آزمونها اطلاعات جزئی و کماهمیت را میسنجند.
ب) حدس کورکورانه در آنها زیاد دخالت دارد؛
ج) کاربرد زیاد آنها باعث تأکید بیمورد بر حفظ طوطیوار اطلاعات کماهمیت میشود؛
د) بیشتر برای سنجش هدفهای سطح پایین به کار میروند (فتوحی و همکاران،1389: 92).
2-3-14-2) قواعد تهیه سؤالات صحیح-غلط
برای اینکه یک آزمون خوب تدارک ببینید رعایت اصول و قواعد زیر لازم است:
1. جملاتی را به کار ببرید که بهطور آشکار درست یا غلط باشند؛
2. سعی کنید تعداد سؤالهای صحیح و تعداد سؤالهای غلط تقریباً به یک اندازه باشند؛
3. نقل جملات کتاب در سؤالهای امتحانی سبب میشود که دانشآموزان به حفظ کردن مطالب تشویق شوند؛
4. از گنجانیدن مطالب بیاهمیت در سؤال پرهیز کنید؛
5. سؤالها تا حد امکان مختصر و ساده و روشن باشند. در هر سؤال تنها یک مطلب مهم را سنجش کنید؛