ب) ازلحاظ هزینه کمتر از سایر برنامهها خرج بردارد، اما به پیشرفت بیشتر یا مشابهی بینجامد.
ج) اگر از برنامههای دیگر پرهزینهتر است، در عوض به پیشرفت بیشتری بینجامد (سیف،1389: 88).
3-3-13-2) ارزشیابی از آموزشگاه
این ارزشیابی تعیین میکند که هدفهای پیشبینیشده برای آموزشگاه چه میزانی تحققیافتهاند و نقاط قوت و ضعف کدماند. یکی از جنبههای مهم این ارزشیابی برنامهی آزمون آموزشگاه است که هرچه برنامه جامعتر و کاملتر باشد به همان نسبت قابلاعتمادتر و باارزشتر است. هدف عمدهی هر آموزشگاهی نیز پیشرفت تحصیلی، نگرش یادگیرندگان و مفهوم خود دانشآموزان است (فتوحی و همکاران،1389: 39).
4-3-13-2) ارزشیابی از کارکنان آموزشگاه
مقصود از ارزشیابی از کارکنان آموزشگاه ارزشیابی از همهی کسانی است که بهطور مستقیم یا غیرمستقیم مسئول بازدههای آموزشی موسسه آموزشی هستند. هرچند که این ارزشیابی بیشتر بهمنظور تعیین میزان اثربخشی یا کارآمدی هیئت آموزشی یا معلمان به کار میرود و لذا مهمترین نوع ارزشیابی از کارکنان آموزشگاه ارزشیابی معلم است، اما سایر افرادی که در بالا بردن سطح یادگیری و سایر جنبههای موفقیت تحصیلی مؤثرند، مانند مدیران و مشاوران، نیز مشمول این نوع ارزشیابی هستند. در سالهای اخیر بر ارزشیابی از اثربخشی معلمان سطوح مختلف تحصیلی تأکید زیادی شده است. روشهای ارزشیابی معلم متنوعاند و غالباً موارد زیر را شامل میشوند:
مصاحبه با معلم
مشاهده از کلاس درس معلم
نظر دانشآموزان و دانشجویان
نظر والدین دانشآموزان و دانشجویان
میزان یادگیری یا پیشرفت دانشآموزان و دانشجویان
خود سنجی یا ارزشیابی از خود
نظر همکاران معلم
کارپوشه
آثار علمی معلم (سیف،1389: 90).
شاید پیچیدهترین نوع ارزشیابی، همین ارزشیابی کارکنان بهویژه ارزشیابی از کار معلمان است. علت پیچیدگی این روش ارزشیابی کم اعتباری و بیدقتی وسایل و روشهای اندازهگیری و سنجش مورداستفاده در این نوع ارزشیابی است، زیرا هیچیک از منابع اطلاعاتی پیشگفته اطلاعات دقیق و بیغرضانهای را که برای یک ارزشیابی سالم ضروری هستند به دست نمیدهد؛ بنابراین، متخصصان ارزشیابی معلم پیشنهاد میکنند برای اینکه ارزشیابی سالمتری از معلمان به عمل آید، باید از همهی منابع اطلاعاتی موجود دادههای لازم را به دست آورد و قضاوت نهایی را بر اساس ترکیبی از آنها انجام داد (سیف،1389: 90).
14-2 انواع آزمون ها
آزمونهای پیشرفت تحصیلی دارای انواع مختلفی هستند. یک دستهبندی معروف از آنها شامل آزمونهای تشریحی یا انشایی، آزمونهای کوته پاسخ، آزمونهای صحیح و غلط و جور کردنی و آزمونهای چندگزینهای هست (فتوحی و همکاران،1389: 78).
1-14-2) آزمونهای تشریحی یا انشایی
آزمون تشریحی نوع غیرعینی (ذهنی) روشهای سنجش باز پاسخ یا پاسخ ساز هستند. بسته به آزادی عمل آزمونشونده در پاسخ دادن به سؤالها دو نوع آزمون تشریحی وجود دارند که یکی آزمون تشریحی گسترده پاسخ و دیگری آزمون تشریحی محدود پاسخ است (سیف،1390: 599).
در آزمونهای تشریحی گسترده پاسخ، هیچگونه محدودیتی برای آزمونشونده منظور نمیشود و او عملاً آزاد است تا هر طور که مایل باشد پاسخ خود را بپروراند و سازمان دهد. آزمونشونده در پاسخ دادن به سؤالهای این نوع آزمون، هم ازلحاظ زمان پاسخدهی و هم از جهت مقدار پاسخ، آزادی کامل دارد. در آزمونهای تشریحی محدود پاسخ، آزمونشونده دردادن پاسخ به سؤالها آزادی کامل ندارد، بلکه صورت سؤال او را ملزم میسازد تا پاسخ خود را در چارچوب شرایطی خاص محدود کند. همچنین این سؤالها برای پاسخ آزمونشونده، هم ازلحاظ زمان پاسخدهی و هم ازنظر مقدار پاسخ، محدودیتهایی قائل میشوند (سیف،1389: 155-154).
1-1-14-2) محاسن و معایب آزمونهای تشریحی