وقتی قرار بود محل زندگی بیشتر از یه میلیون شهروند باشه، اما شهر جدید کانگباشی در شمال کشور چین امروزه محل سکونت فقط یهدهم از جمعیتیه که براش در نظر گرفته شده بود.
در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، مقامات رسمی دولت چین بالغ بر ۱ میلیارد دلار رو به پیشرفت این شهر اختصاص داد تا در فاصله چند مایلی از اردوز واقع در مغولستان ساخته شه.
نتیجه این همه تلاش و هزینه ساخته شدن شهری مدرن بود که به گفتهی یه عکاس فرانسوی موسوم به «رافائل اولیویر»، شهری قشنگتر و پر از تناقضات بشمار میره.
«اولیویر» از ساختمانای توخالی با معماریای فوقالعاده جذاب که در نزدیکی هم در فضای باز زیادی جای گرفتن به عنوان «بعد از آخر» یاد کرده و به عکاسی از اونا پرداخته.
آرزوشهری شکستخورده
هنرمند موردبحث، نام مجموعه عکاسی خود رو «آرزوشهری شکستخورده» انتخاب کرده تا بازگوکننده مدینه فاضله ای باشه که با وجود ساختمانای بیمثل و معماری شهری عالی، خالی از ساکنان س و کمتر انسانی در خیابونای اون تردد می کنه.
عکاس یاد شده در این رابطه بیان داشته: «من از تموم وقت خود استفاده کرده و در خیابونا قدم زده و براساس نقشه شهر از سازه های جذاب زیادی بازدید کردم.» ایشون مسافتی حدود ۳۵۵ کیلومتر مربع رو واسه تکمیل پروژه خود طی کرده.
«اولیویر» هم اینکه گفته: «یه موزه سوپر مدرن موسوم به اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه) در این شهر وجود داشت و از همه خستهکننده تر، بلوکای مسکونی چینی بودن که پروژه نیمه کاره Ordos 100 به حساب می رفتن. این پروژه به وسیله یه شرکت سوئیسی موسوم به هرزوگ ان د مورون و با همکاری معمار چینی به نام آی وایوی شروع شده بود و از یکصد معمار و آرشیتکت از ۲۷ کشور جهان دعوت به عمل اومده بود تا آرزوشهر اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه) رو طراحی کنن. هم اینکه در این شهر ساختمانایی به سبک معماری شوروی هم دیده میشه.»
«اولیویر» در این باره گفته که این ترکیب به طور کامل عملیه چون چین تنها کشوریه که علاوه بر کمونیست بودن، پول و قدرت زیادی هم داره تا از آرشیتکتای دیگه کشورای جهان واسه انجام اینجور پروژه ای دعوت به عمل بیاره.
با اینکه بیشتر مردم تصور می کنن که این یه شهر ممنوعه س، اما خود چینیا اونو آرزوشهری در حال پیشرفت می دونن. خیلی از رسانه ها، این پروژه رو شکستخورده نامیده و این شهر رو به عنوان مکانی عجیب نام بردن، اما مردم ساکن در این جا خیلی هم ناراضی نیستن و امیدواری زیادی رو میشه در چهره یدونه یدونه اونا دید.
کتابخونه اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه): «رافائل اولیویر» اولین بار حدود ۸ سال پیش در مورد این مدینه فاضله شنید، یعنی وقتی که ساخت و پیشرفت اون تازه شروع شده بود و سر تیتر خبرهای جهانی رو به خود اختصاص داده بود.
ورزشگاه اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه): اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه) یه محله اعیاننشین در مغولستان داخلیه و به عنوان بزرگ ترین شهر ارواح چین شناخته می شه.
در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی دولت چین تصمیم به ساخت این پروژه گرفت.
هدف از اون، ساخت مرکزی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود.
شهر جدید قرار بود به محل اقامت یه میلیون شهروند تبدیل شه.
Ordos به این خاطر که محل نگهداری و ذخیره زغال سنگ، گاز و نفته یکی از غنی ترین مناطق چین بشمار میره.
جالبه بدونین که هزینه بالای ملک در این شهر باعث شده تا مردم تمایلی به جا به جایی مکان به این منطقه نداشته باشن.
تئاتر بزرگ اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه): این شهر یه چشمانداز فراواقعی از خیابونای خالی، ساختمانای نیمه کاره و بناهای متروکه رو به تصویر میکشه.
آرمانشهری شکست خورده
مدینه فاضله ای که خالی از ساکنان س
مسجد اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه)
ساختمانی نیمه کاره
زمین مسابقه اسبدوانی در اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه)
این عکسا در اواخر سال ۲۰۱۵ میلادی گرفته شدن.
موزه اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه) که به وسیله موسسه هنری MAD طراحی شده.
یکی از ساختمانای متروکه از پروژه Ordos 100 که یکصد معمار از ۲۷ کشور جهان واسه تکمیل اون به چین دعوت شده بودن.
به موجب پروژه Ordos 100 قرار بود یکصد ویلا با طراحی مدرن و متفاوت از هم در این آرزوشهر ساخته شه.
اما بدیش اینه این پروژه نیمه کاره رها شد و فقط ۱۲ ساختمون در گوشه و کنار اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه) ساخته شد.
ورزشگاه اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه): این ورزشگاه گنجایش ۳۵۱۰۷ تماشاگر رو داره.
گوشه ای از تلاش دولت واسه تشویق مردم به اقامت در خونهای این منطقه متروکه