ج)بر رفتار افراد در سازمان نفوذ دارند.
تاجی و ریولیتوین جو را چنین تعریف میکنند «جو سازمانی کیفیت نسبتاً فراگیر محیط داخلی یک سازمان است که:
الف) توسط اعضای سازمان درک شده است.
ب) بر رفتارشان تأثیر دارد
ج) میتواند بر حسب مجموعه خاص، صفات ویژگیهای سازمان توصیف شود.
جیمز و جونزجو سازمانی را مجموعهای از صفات ویژگیها می‌دانند که افراد آن را درک کرده و می‌توانند بر حسب اعمال، فرآیندها و ارتباط اعضای واحد با محیط، توصیف گردند.
پیترسون معتقد است که جو سازمانی به عنوان الگوهای معمولی یک موسسه ادراکات و نگرشهای کارکنان تعریف میشود. و تأکید میکند که جو سازمان حس مشترک از چگونگی درک اعضاء نقش آن‌ها در موسسه و چگونگی حس اعضاء در مورد سازمان است.
جو سازمانی مجموعهای از حالات، خصوصیات ویژگیهای حاکم بر یک سازمان است (میرکمالی، 1380). در فرهنگ توصیفی مدیریت، جو سازمانی به عنوان «مجموعه نقطه نظرهایی است که به طور مشترک در میان بیشتر مدیران عالی یک سازمان وجود دارد به ویژه در مورد این که چگونه باید با کارکنان رفتار کرد» تعریف شده است (اعتمادی اهری، 1385، 143).
در تعریف دیگر جو سازمانی در برگیرنده سیستمی ارزشی است. به این معنی که طریقه انجام کار واین که به چه رفتارهایی پاداش داده می‌شود را مشخص می‌کند.
پژوهنده دیگری جو سازمانی را «معبر فرهنگی» تعریف می‌کند آن را ناشی از تعاملات چند سویه‌ی اعضاء در زمینه فرهنگ‌ سازمانی میداند (شیروی، 1380).
به هر حال جو سازمانی تعامل گروههای سازمانی است و اگر یک سازمان به عنوان یک سیستم اجتماعی فرض شود، تمام تلاشهای افراد در داخل آن سازمان باید در تعامل با این فرایند نقش داشته باشد. از دیگر وظایف هر سازمان میتوان به ایجاد ارتباط و تعامل بین سازمان و افراد نامبرد تا بر اساس آن جو سازمانی مطلوبی حاصل گردد (اعتمادی اهری، 1385، 143).
به طور کلی از تعاریفی که تاکنون در مورد جو سازمانی بیان شد این ‌گونه استنباط میشود که مبانی نظری جو متعدد هستند. کویوتوماس (1991)، بیان داشتند که در ادبیات مربوط به جو دو نوع جوبا عناوین جو روانی و جو سازمانی عرضه شده است مطالعات قبلی در سطح جو فردی بود در حالی ‌که مطالعات کنونی پیرامون جو سازمانی است و هر دو مقوله جو، به عنوان پدیده‌های چند بعدی توصیف میشود.
2-1-2- اهمیت جو سازمانی در کارکردهای سازمان
«درک و آگاهی مدیران از مفهوم جو و تحلیل و عملکرد مدیریت بسیار مهم تلقی میشود: چرا که جو سازمان‌ها بر رفتار کارکنان تأثیر میگذارد. جو سازمان‌ها بر شکلگیری خودانگاری کارکنان، نگرش آنها به کارها و برقراری روابط متقابل مطلوب با دیگران اثر دارد» (شیرازی، 1373، 156)
عملکرد جو سازمانی همانند یک پل ارتباطی است بدین صورت که جو سازمانی از یک طرف تا حد زیادی نقش تعیین ‌کننده در روحیه و میزان رضایت کارکنان و طرز کار آن‌ها دارد و از طرف دیگر خود تحت تأثیر جنبههای عینی و ملموس سازمان است و آنها نقش تعیین ‌کننده در کیفیت جو سازمانی دارند. لذا میتوان گفت که جو سازمانی در این خصوص مانند یک پل عمل میکند (اعتمادی اهری، 1385، 149).
جو عبارت است از درک و یا احساسی که کارمندان نسبت به این جنبههای محسوس سازمانی به دست میآورند. در طرف دیگر پل روحیه و رفتار کارمندان واقع است که هر کس از دریچههایی که به رنگ ارزشها، نیاز و شخصیت خودش است به دنیا مینگرد، و این همان ادراکی از جهان است که در طرز تفکر و رفتارش تأثیر میگذارد (مدنی، 1387، 112).
2-1-3- مفهوم جو سازمانی از نگاه صاحب‌نظران
اولین مطالعه از جو سازمانی توسط« هالپین» و « کرافت» صورت گرفته است. آنها اولین پرسشنامه توصیف جو سازمانی را به نام پرسشنامه توصیفی 100 سؤالی به کاربردند. این سؤالات به 64 سؤال خلاصه شد که به نام پرسشنامه توصیف جو سازمانی (OCD Q)گروه زیر تقسیم گردید که چهار تا از اینها به توصیف خصوصیات گروه مدیریت و چهارتای دیگر به اجزای عمل و عکس‌العمل کارکنان ‌مدیر پرداخته بودند، آنها از طریق این پرسشنامه 6 جو اصلی را در سازمان تشخیص دادند آنها را در طول یک پیوستار ازجو باز تا جو بسته مرتب نمودند (سیدعباسزادگان، 1382، 27-426).
باز
خودمختار
کنترل شده